بررسي تاثير آموزش مديريت خشم بر پرخاشگري كودكان كار شهر اصفهان در سال 1396

The Effect of Anger Management Training on Aggression of Labor Children in Isfahan, 2017

مقدمه: خشم از يك رنجش و ناراحتي زودگذر تا يك عصبانيت تمام عيار گستردگي دارد، با اين حال خشم پديده‌اي كاملا طبيعي بوده و مانند ساير احساسات و هيجان‌ها، نشانه‌اي از عواطف انساني است. هدف اين پژوهش بررسي تاثير آموزش مديريت خشم بر ميزان پرخاشگري كودكان كار شهر اصفهان بود. روش: طرح پژوهش شبه‌آزمايشي، با استفاده از پيش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه كنترل است. جامعه‌آماري پژوهش شامل كودكان كار شهر اصفهان بود. از اين جامعه‌آماري، مراكز آموزشي دوستداران كودك حضرت علي اصغر و سرمد به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. از اين دو مركز شصت كودك به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و در گروه آزمايش و كنترل، هر گروه سي كودك قرار گرفتند. از هر دو گروه پرسشنامه پرخاشگري باس وپري تكميل گرديد. سپس گروه آزمايش تحت هشت جلسه شصت دقيقه‌اي، هفته‌اي يك جلسه آموزش مديريت خشم قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 و آمار توصيفي و تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه تفاوت معناداري بين ميانگين نمرات آزمودني‌هاي گروه آزمايش و كنترل در پس‌آزمون وجود دارد. به‌عبارتي آموزش مديريت خشم باعث كاهش پرخاشگري كودكان كار در مرحله پس‌آزمون شده است. بحث و نتيجه‌گيري: براساس يافته‌ها مي‌توان بيان كرد كه آموزش مديريت خشم ازعوامل مهم و تاثيرگذار بر كنترل پرخاشگري كودكان كار مي‌باشد. بنابراين، باتوجه به نتايج پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌شود،كاربرد آموزش مديريت خشم به‌عنوان يكي از آموزش‌هاي درماني مفيد در جهت كاهش پرخاشگري و كنترل آن در كودكان كار بيشتر مد نظر قرار گيرد.

Introduction: Anger might spread from epileptic discomfort and resentment to full-scale anger. But it is quite a natural phenomenon and, like other emotions and excitements, is a sign of human emotions. The purpose of the present study was to investigate the effect of anger management training on the rate of child labor aggression in the city of Isfahan. Methods: This study was a pre-test, post-test interventional with a group. The statistical population of this study includes Isfahan labor children at two social centers in 2017; through which, sixty children were selected by the available sampling method and completed Bass &Perry Aggression Questionnaire. After the implementation of the questionnaire, the experimental group was treated eight sessions of sixty minutes, one session per week, and the control group received no intervention. Data were analyzed using SPSS21 software and covariance analysis. Results: The findings of this study showed that there is a significant difference between the mean scores of the experimental and control group in the post-test. In other words, anger management training reduced children’s aggression at the post-test stage. (P<0.001) Conclusions: Based on the findings, it can be expressed that anger management training is one of the most important factors influencing the control of aggression among labor children. Hence, according to the results of the present study, it is offered that the use of anger management training, as one of the useful therapeutic training in reducing aggression, should be more considered.