قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني در بين دانشجويان كشاورزي دانشگاه ايلام

توسعه ي شايستگي هاي كارآفرينانه در بين دانشجويان نظام آموزش عالي در گرو عوامل زيادي است كه بي شك قابليت افراد براي تشخيص فرصت هاي كارآفريني از جايگاه ويژه اي برخوردار است؛ چرا كه تشخيص فرصت اصلي ترين و اولين گام در فرآيند توسعه ي كارآفريني به شمار مي رود. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني در بين دانشجويان كشاورزي دانشگاه ايلام انجام شد. جامعه ي آماري پژوهش شامل تمام دانشجويان سال چهارم كارشناسي در رشته هاي كشاورزي دانشگاه ايلام بودند كه تعداد 100 نفر از آن ها به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و SmartPLS انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه پاسخگويان از قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني متوسطي برخوردار بودند. براساس نتايج مدل سازي معادلات ساختاري متغير نهفته ي هوشياري كارآفرينانه تأثير مثبت و معني داري بر قابليت تشخيص فرصت كارآفريني در بين دانشجويان كشاورزي داشت؛ بنابراين، يافته هاي اين مطالعه اهميت متغير نهفته ي هوشياري كارآفرينانه را براي پيش بيني قابليت تشخيص فرصت هاي كارآفريني در بين دانشجويان آموزش عالي آشكار كرد.