بررسي اثرات درزهاي قائم روي رفتار لرزه اي سدهاي بتني قوسي تحت جنبشهاي متفاوت تكيه گاهي (مطالعه موردي سد كارون 4)

از گذشته تاكنون توسط محققين، مطالعه رفتار سدها مورد توجه بوده و تحقيقات بسياري براي شناخت و پيش بيني عوامل موثر در طراحي اين سازه ها انجام گرفته است. در تحليل هاي ديناميكي رايج اين گونه از سازه ها معمولا از يك شتاب ورودي براي تحليل استفاده شده است. اين درحالي است كه ثابت شده اين قبيل سازه ها كه در تماس گسترده با زمين مي باشند، در نقاط مختلف تكيه گاهي خود معمولا شتابهاي مختلفي را تجربه مي كنند. اعمال شتابهاي مختلف در تكيه گاهاي مختلف روي سازه مي تواند منجر به افزايش تنشها و جابجايي ها در اين قبيل از سازه ها شود. اين تغيير تنشها مي تواند از مسائل تاثير گذار بر پايداري سدها باشد. بنابراين بررسي دقيق آن روي رفتار ديناميكي سدهاي بتني قوسي از اهميت زيادي برخورد مي باشد. علاوه براين در اكثر تحليل هاي صورت گرفته در روي سدهاي بتني قوسي، بدنه اين سدها به صورت يكپارچه در نظر گرفته مي شود، اين درحالي است كه در عمل و در اجرا اين سازه ها به صورت بلوك هاي بتني كنار هم با در نظر گرفتن درزهاي قائم ساخته مي شوند.