تكوين لوله گوارش با اشاره ويژه بر ظرفيت پروتئازهاي اسيدي و قليايي در لارو ماهي صبيتي (Sparidentex hasta)

هدف اين مطالعه، بررسي فعاليت پروتئازهاي مهم (پپسين، تريپسين)، بيان نسبي ژن پپسينوژن و همچنين تكامل بافتي لوله گوارش در لارو ماهي صبيتي از زمان تفريخ تا ابتداي دوره نوجواني (40 روز پس از تفريخ) بود. نتايج نشان داد كه بخش برون ريز لوزالمعده حاوي گرانول‌هاي آنزيم‌ساز در خلال جذب كيسه زرده مشخص است و در روز 14 پس از تخم‌گشايي بسيار توسعه مي يابد. پيدايش زودهنگام فعاليت تريپسين پيش از باز شدن دهان، به فرآيندي با برنامه‌ريزي ژنتيكي نسبت داده شد. فعاليت تريپسين الگويي نوساني (با دو پيك در روزهاي 16 و 30 پس از تفريخ) نشان داد كه اين نوسان همزمان با بلع غذا و در پاسخ به تغيير جيره در خلال تغذيه لارو بود. قابل توجه ترين تمايز در لوله گوارش تشكيل معده اوليه احاطه شده با سلول‌هاي عضلاني مخطط و ايجاد غدد معدي در روز 12 پس از تخم‌گشايي بود. معده در روز 25 به شكل كامل با تبديل سلول‌هاي ماهيچه‌اي مخطط به صاف تكوين يافته بود. بيان نسبي ژن پپسينوژن تا پيش از روز 12 پس از تفريخ قابل تشخيص نبود و به شكل معني‌داري از روز 14 پس از تفريخ مشخص گرديد. فعاليت آنزيم پپسين همراستا با بيان ژن پپسينوژن بود و دو روز پس از آغاز بيان ژن پپسينوژن، مشخص گرديد و پس از جايگزيني غذاي زنده با غذاي خشك (بين روزهاي 25 تا 30 پس از تفريخ) تا انتهاي دوره آزمايش به شدت افزايش داشت. نتايج نشان داد كه با پيدايش معده اوليه از روز 12 ام پس از تخم‌گشايي، با بيان زودهنگام ژن پپسينوژن و نيز تكامل آنتوژنتيك زودهنگام پپسين و تريپسين، مي توان در لارو ماهي صبيتي پيش از روز 25 ام پس از تخم‌گشايي،‌لارو ها را با غذاي خشك تغذيه كرد و بدين طريق امكان كاهش مصرف غذاي زنده با بكار گيري غذاي خشك وجود دارد.