اثربخشي آموزش دلسوزي به خود بر احساس شرم و گناه مادران كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري

زمينه و هدف والدين كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري در مقايسه با والدين كودكان عادي هيجانات منفي بيشتري تجربه مي كنند، لذا نيازمند توجه و دريافت مداخلات روانشناختي مي باشند كه بر اين اساس، مطالعه حاضر تلاشي براي كاهش مشكلات روانشناختي اين مادران بود. لذا هدف اين مطالعه، بررسي اثربخشي آموزش دلسوزي به خود بر احساس شرم و گناه مادران كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري بود. روش كار روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه مادران كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري مراجعه كننده به مراكز آموزش و توانبخشي مشكلات ويژه يادگيري شهر اردبيل در سال تحصيلي 98-1397 تشكيل مي دادند. تعداد نمونه مورد پژوهش 40 نفر از مادران بودند كه به روش نمونه‫گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه 20 نفر آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 70 دقيقه اي آموزش دلسوزي دريافت كردند. به منظور گردآوري داده ها از مقياس آمادگي شرم و گناه استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره (MANCOVA) با بهره گيري از نرم افزارآماري SPSS-22 انجام شد. يافته ها يافته هاي پژوهش نشان داد كه آموزش دلسوزي به خود تاثير معناداري بر كاهش احساس شرم و گناه مادران كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري داشت (001/0p<). با اين معني كه به ترتيب 0/15 و 0/18 از تغييرات حاصل در ميانگين نمرات پس آزمون نسبت به پيش آزمون متغير احساس شرم و گناه در گروه آزمايش به علت آموزش دلسوزي به خود بود. نتيجه گيري نتايج نشان داد آموزش دلسوزي به خود بر كاهش احساس شرم و گناه مادران كودكان مبتلا به اختلالات يادگيري تاثير داشت. احساس شرم و گناه مي‫تواند زمينه ساز بروز آسيب هاي روان شناختي در مادران و كودكان شود، بنابراين استفاده از اين روش درماني/ آموزشي براي كاهش مشكلات روانشناختي مادران كودكان مذكور پيشنهاد مي‫گردد.

Background & objectives: Parents of children with learning disorders experience more negative emotions than parents of normal children, therefore, they require attention and receiving psychological interventions. This study made an effort to reduce the psychological problems of these mothers. The aim of this study was to investigate the effectiveness of selfcompassion training on the shame and guilt of mothers of children with learning disabilities. Methods: The research method was semi-experimental with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this study consisted of all mothers with learning disabilities who referred to Ardabil education and rehabilitation centers for special learning problems in academic year of 2018-2019. The sample of study consisted of 40 mothers who were selected by available sampling method and were assigned in two groups of 20 people including experimental and control group. The experimental group received 8 seventy minutesessions for compassion training. Shame and guilt scale were used for data collection. Data analysis was performed by multivariate analysis of covariance (MANCOVA) using SPSS-22 software. Results: The findings showed that self-compassion training had a significant effect on reducing the shame and guilt of mothers of children with learning disabilities (p<0.001). That is, 0.15 and 0.18 of the changes in the mean scores of the post-test compared to the pre-test was due to self-compassion training regarding the variables of shame and guilt in experimental group. Conclusion: The results showed that self-compassion training reduced the feelings of shame and guilt of mothers of children with learning disabilities. Feelings of shame and guilt can lead to psychological damage in mothers and children. So, it is recommended to use this treatment or educational method to reduce the psychological problems of mothers of children with learning disorders.