تاثير آموزش بازخورد محور بر تبعيت از درمان در بيماران سندرم كرونري حاد: يك مطالعه نيمه تجربي

Effect of Teach- Back on Treatment Adherence in Patients with Acute Coronary Syndrome: A Semi-Experimental Study

سابقه و هدف: بيماران مبتلا به سندرم كرونري حاد به علت عدم تبعيت از درمان در معرض عود بيماري و پيشرفت ناتواني هستند. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش بازخوردمحور بر تبعيت از درمان بيماران با سندرم كرونري حاد انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه نيمه تجربي كه درسال 1398 انجام شد، 70 بيمار با سندرم كرونري حاد در بخش‌هاي قلب بيمارستان‌هاي آموزشي زاهدان با نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه تبعيت از درمان ضيايي بود. مداخله به صورت آموزش بازخوردمحور طي سه جلسه انفرادي 45-30 دقيقه اي و به صورت يك روز در ميان و از 24 ساعت بعد از پذيرش بيمار انجام شد. يك و سه ماه بعد از مداخله، ابزار تبعيت از درمان در مورد هر دو گروه تكميل شد. سپس داده‌ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نمره تبعيت از درمان بيماران گروه مداخله يك ماه بعد از مداخله 12/98±56/22 بود كه سه ماه بعد به 51/11±22/61 افزايش يافت و اين افزايش معني‌دار بود (0/05< P). در گروه كنترل ميانگين نمره تبعيت از درمان در اندازه‌گيري يك ماه بعد 11/64±46/97 و سه ماه بعد 12/36±45/61 بود و تفاوت نمره يك و سه ماه بعد از مداخله معني‌دار بود، اما ميانگين نمره تبعيت از درمان كاهش يافته بود (0/04= P). استنتاج: آموزش بازخوردمحور مي‌تواند باعث بهبود تبعيت از درمان بيماران سندرم كرونري حاد شود و پرستاران مي‌توانند از اين شيوه آموزشي در جهت ارتقاء تبعيت و متعاقبا بهبود پيامدهاي بيماري استفاده نمايند.

Background and purpose: Patients with acute coronary syndrome suffer from relapse and progression of disability due to poor adherence to treatment plans. The current study aimed to determine the effect of teach-back on treatment adherence in patients with acute coronary syndrome. Materials and methods: A semi-experimental study was carried out in 70 patients with acute coronary syndrome in cardiac care units in educational hospitals of Zahedan, Iran, 2019. The patients were selected by convenience sampling and randomly assigned into intervention group or control group. Demographic information questionnaire and treatment adherence questionnaire developed by Ziaee were used. The intervention group received individual trainings based on teach-back method during three sessions of 30-45 min, every other day, 24 hr after admission to hospital. Treatment adherence questionnaire was completed for both groups, one and three months after the intervention. Data analysis was performed in SPSS V21. Results: In intervention group, treatment adherence score was 56.22 ± 12.98 one month after the intervention, which increased to 61.22 ± 11.51 after three months (P<0.05). In control group, the mean score for treatment adherence was 46.97 ± 11.64 after one month and 45.61 ± 12.36 after three months post-intervention, respectively (P=0.04), and the score significantly decreased. Conclusion: Teach-back training can improve treatment adherence in patients with acute coronary syndrome and nurses can use this method to promote adherence and subsequently improve disease outcomes.