عنوان مقاله :
روند تغييرات قند خون و هموگلوبين گليكوزيله در پرونده هاي الكترونيك سلامت مراجعه كنندگان به يك آزمايشگاه مرجع بين سال هاي 1391 تا 1397
عنوان به زبان ديگر :
Trend of Changes in Blood Sugar and Glycated Hemoglobin in Electronic Health Records, Sari, Iran 2012 - 2018
پديد آورندگان :
قاسمي-سمسكنده، داريوش دانشگاه علوم پزشكي مازندران , بندعليزاده، زينب دانشگاه علوم پزشكي مازندران , اعرابي، محسن دانشگاه علوم پزشكي مازندران , كاشي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي مازندران , محمدپور، رضاعلي دانشگاه علوم پزشكي مازندران
كليدواژه :
ديابت , تغييرات قند خون , HbA1c , پزشك خانواده , پرونده‌هاي الكترونيك سلامت
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: شيوع بالاي ديابت و نياز به مراقبت منظم بيماران ديابتي منجر به توليد روزانه حجم قابل توجهي از پرونده‌هاي الكترونيكي سلامت شده است. شاخص‌هاي هموگلوبين گليكوزيله (HbA1c)و قندخون ناشتا (FBS)، دو معيار تشخيصي دردسترس جهت ارزيابي وضعيت مراقبتي بيماران ديابتي تلقي مي‌شوند. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي عملكرد پزشك خانواده و بررسي روند تغييرات اين دو معيار در آزمايشات قندخون مراجعين به آزمايشگاه صورت پذيرفت.
مواد و روش‌ها: پايگاه داده مورد استفاده در اين مطالعه مقطعي، 12761پرونده الكترونيك سلامت حاوي نتايج آزمايشات قندخون مراجعين به آزمايشگاه مرجع دانشگاه علوم پزشكي مازندران بين سال‌هاي 1391 تا 1397 بود كه پس از پردازش بيش از 250 هزار پرونده باقي ماند. هر يك از ركوردها به دو گروه HbA1c زير 7 درصد (نرمال) و 7 درصد يا بالاتر (غيرنرمال) تقسيم شدند. اجراي مدل رگرسيون لجستيك يك- متغيره با استفاده از نرم‌افزار R نسخه 1/6/3 و افزونه و افزونه مصورسازي ggplot2 صورت گرفت.
يافته‌ها: به‌طور ميانگين 35/6 درصد از مردان، 37/1 درصد از زنان و 36/7 درصد ازكل شهروندان سطح HbA1c، 7 درصد و بالاتر داشتند. تاثير متغيرهاي سن، نوع بيمه، طرح پزشك خانواده، نوع برنامه مراقبتي پزشك خانواده و همچنين سال انجام تست آزمايشگاهي روي سطح HbA1c شهروندان معني‌دار بود(0/001
P).
استنتاج: به‌رغم افزايش نرخ شيوع ديابت در كشور، روند تغييرات قندخون طي سال‌هاي مورد بررسي، نوسان سطح HbA1c شهروندان زير استاندارد 7 درصد را نشان مي‌دهد. همچنين افزايش معني‌دار خودمراقبتي در مراجعين نسبت به سال‌هاي گذشته بيان مي‌كند كه تشخيص و مراقبت از شهروندان در معرض خطر ابتلا به ديابت بهبود يافته است.
چكيده لاتين :
Background and purpose: High prevalence of Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) and its
demand for regular care have resulted in a massive amount of electronic health records (EHRs).
Hemoglobin A1c (HbA1c) and Fasting Blood Sugar (FBS) levels are two widely-used diagnostic
measures for evaluation of diabetes care. This study aimed at assessing Family Medicine Plan (FMP) and
exploring the trend of changes in FBS and HbA1c levels in patients attending a referral lab affiliated with
Mazandaran University of Medical Sciences.
Materials and methods: This cross-sectional survey was carried out in 12761 EHRs of a
registry database containing the results of blood sugar tests and demographic features selected from over
250 thousand EHRs from 2012-2018. The records were categorized according to normal and abnormal
levels of HbA1c (cut-off at 7%). The bivariate logistic regression model was performed by R v.3.6.1 and
ggplot2 for data visulazation.
Results: Abnormal HbA1c levels were seen in 37.1% of women, 36.7% of men, and 36.7% of
the general population. There were significant associations between HbA1c level and age, type of
insurance, FMP, kind of care plan, and the year of testing (P<0.001), but, no significant relationship was
found between HbA1c level and gender (P>0.05).
Conclusion: Despite the increasing prevalence of T2DM in Iran, the trend of blood sugar
changes during these years showed that changes in HbA1c level was lower than 7% in studied citizens.
Considerable attention to self-management in recent years indicates improvements in diagnosis and care
of citizens at-risk of diabetes.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
