عنوان مقاله :
شيوع سرمي هيداتيدوزيس انساني و بررسي عومل خطر آن در مناطق روستايي شهرستان قائم شهر، سال 1398
عنوان به زبان ديگر :
Seroprevalence of Human Hydatidosis and Survey of Risk Factors in Rural Areas of Qaemshahr, Iran 2019
پديد آورندگان :
داودي، لطف اله دانشگاه علوم پزشكي مازندران , كردي، شيرافكن دانشگاه علوم پزشكي مازندران , آزرده، مظاهر دانشگاه علوم پزشكي مازندران , بهادري، آرمين دانشگاه علوم پزشكي مازندران , بهرامي، فاطمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد بابل , طبرستاني، محمد دانشگاه علوم پزشكي مازندران , حسين زادگان، محسن دانشگاه علوم پزشكي مازندران , متولي حقي، موسي دانشگاه علوم پزشكي همدان , عابديان كاسگري، روحاله دانشگاه علوم پزشكي مازندران , سليماني، عيسي دانشگاه علوم پزشكي مازندران
كليدواژه :
سرواپيدميولوژي , اكينوكوكوسگرانولوزوس , الايزا , كيست هيداتيد , قائمشهر
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: هيداتيدوز يكي از شايعترين بيماريهاي انگلي دنيا مي باشد كه در ايران نيز اندميك است. در مناطق روستايي احتمال مواجهه بيشتري با اين عفونت وجود دارد و بهدليل اينكه تاكنون هيچ مطالعه سرمي در شهرستان قائمشهر انجام نشده بود، اين مطالعه با هدف بررسي ميزان شيوع سرمي هيداتيدوزيس انساني و عوامل خطر آن در مراجعهكنندگان به مراكز بهداشت روستايي قائم شهر به روش سرولوژي الايزا انجام شد.
مواد و روشها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي در مجموع 403 نمونه سرم جمعآوري و بعد از تكميل پرسشنامه، بررسي آنتيبادي ضد اكينوكوكوسگرانولوزوس با استفاده از روش سرولوژي الايزا سنجيده شد. نتايج پس از ثبت در نرمافزار SPSS 24، با استفاده از رگرسيون لجستيك تجزيه تحليل شد.
يافتهها: از نظر آنتيبادي ضد اكينوكوكوسگرانولوزوس 11مورد (2/73 درصد) مثبت بودند. از نظر مثبت بودن سرمي بين جنس، مصرف سبزيجات خام و آب غيركلرينه، ارتباط با خاك و نگهداشتن سگ اختلاف معنيداري مشاهده نشد(0/05>P)، اما درد شكم و مصرف سبزيجات وحشي با وجود آنتيبادي ضد اكينوكوكوسگرانولوزوس ارتباط معنيداري داشتند(0/05<P).
استنتاج: ميزان شيوع در اين منطقه با ساير مناطق ايران مطابقت دارد. باتوجه به نتايج به دست آمده، سبك زندگي و متغيرهاي موجود در روستاهاي قائمشهر، مطالعات تكميلي در ديگر مناطق مازندران كه اقليم مشابهي دارند پيشنهاد ميشود.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Hydatidosis is one of the most prevalent zoonotic diseases around
the world that is endemic in Iran too. In rural areas, there is a higher risk of infection. To the best of our
knowledge, no study was done on seroprevalence of hydatidosis in Qaemshahr, north of Iran, so, we
aimed to investigate this condition and its risk factors in patients attending Qaemshahr rural health centers
using ELISA method.
Materials and methods: A total of 403 serum samples were collected. The participants
completed a researcher-made questionnaire. Then, anti-echinococcus granulosus antibody was analyzed
using ELISA method. Data analysis was done applying logistic regression in SPSS V24.
Results: Eleven cases (2.73%) were found positive for anti-echinococcus granulosus antibody.
There were no significant differences between seropositivity and gender, consumption of raw vegetable,
non-chlorinated water and contact with dog and soil (P>0.05), but significant relationships were seen
between anti-echinococcus granulosus antibody and abdominal pain and consumption of wild vegetables
(P< 0.05).
Conclusion: In this study, the prevalence of hydatidosis was similar to other parts of Iran.
Further studies considering lifestyle and other variables are suggested in all areas of Mazandaran province
with similar climate to Qaemshahr.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران