نقش حمايت اجتماعي درك شده و رضايت شغلي بر ديسترس روان‌شناختي پرستاران باليني

Role of perceived social support and job satisfaction on psychological distress of clinical nurses

پرستاران به عنوان يكي از مهم‌ترين گروه‌هاي ارائه‌دهنده خدمات مراقبتي، همواره با عوامل تنش‌زاي متعددي مواجه هستد. اين تنش‌ها هم براي پرستاران و هم براي بيماران با اثرات منفي همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش حمايت اجتماعي درك‌شده و رضايت شغلي بر ديسترس روان‌شناختي پرستاران باليني مي‌باشد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش شامل تمام پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي بابل در سال 1397 بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي 330 نفر به‌ عنوان نمونه پژوهش (264 نفر زن و 66 نفر مرد) انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه چهار‌قسمتي كه شامل مشخصات جمعيت‌شناختي، مقياس حمايت ‌اجتماعي ‌درك ‌شده، پرسش‌نامه ‌‌رضايت ‌شغلي‌ مينه‌سوتا، و مقياس‌ ديسترس روان‌شناختي كسلر بود، استفاده‌گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه حمايت اجتماعي درك شده با ديسترس روان‌شناختي پرستاران رابطه منفي معني‌داري (با ضريب رگرسيون 0.25 -) دارد. هم‌چنين رضايت شغلي با ديسترس روان‌شناختي پرستاران رابطه منفي معني‌داري (با ضريب رگرسيون 0/15 -) دارد. حمايت اجتماعي‌ درك شده و رضايت شغلي تبيين‌كننده 10% از واريانس ديسترس روان‌شناختي پرستاران مي‌باشند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه حمايت اجتماعي درك شده و رضايت شغلي سبب كاهش ديسترس روان‌شناختي پرستاران مي‌شود. نظر به اين‌كه ديسترس روان‌شناختي سبب اختلال در سلامت روان و كاهش كارايي پرستاران مي‌گردد، بر لزوم تدوين راه‌بردهاي توسط مديران پرستاري در جهت افزايش حمايت اجتماعي و سازماني و بهبود شرايط شغلي تأكيد مي‌گردد.

Nurses, as one of the most important groups of care providers, always face with many stressors, which have negative effects for both the nurses and the patients. This study was aimed to investigate the role of perceived social support and job satisfaction on psychological distress of clinical nurses working in hospitals of Babol University of Medical Sciences. Materials and Methods: This was a correlational study and the statistical population consisted of all nurses working in hospitals of Babol University of Medical Sciences in 2018-2019 (Iran). Using stratified random sampling method, a number of 330 nurses were selected as the sample (264 females and 66 males). A four-part questionnaire was used for data collection which included the Demographic Characteristics, Perceived Social Support Scale, Minnesota Job Satisfaction Questionnaire, and Kessler Psychological Distress Scale. Results: The results showed that perceived social support had a significant negative relationship with the psychological distress in nurses (with a regression coefficient of -0.25). Also, job satisfaction had a significant negative relationship with nurseschr('39') psychological distress (with a regression coefficient of -0.15). The perceived social support and job satisfaction explained 10% of the variance in nurseschr('39') psychological distress. Conclusion: The results showed that perceived social support and job satisfaction decreased nurseschr('39') psychological distress. Considering that psychological distress causes mental health disorder and decreases nurseschr('39') efficiency, emphasis on the need to develop strategies by nursing managers to increase social and organizational support and improve working conditions.