تحليل عاملي اكتشافي، تأييدي و همساني دروني عوامل رفتاري بر ارتباطات علمي

هدف: هدف اين مطالعه، ارائه و معرفي عوامل موثررفتاري بر ارتباطات علمي همراه با گزارش روايي عاملي و پايايي آن در بين اعضاي هيأت علمي است. روش پژوهش: روش پژوهش، يك مطالعه پيمايشي- تحليلي انجام شد. جامعه آماري شامل اعضاي هيأت علمي دانشگاه­هاي مراكز استان­ها بودكه از اين ميان، تعداد 380 نفر بر اساس جدول كرجسي و مورگان (1970) به روش نمونه­ گيري طبقه­اي متناسب به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. روش تحليل داده­ها، تحليل عاملي اكتشافي، تأييدي و همساني دروني و با استفاده از نرم افزار SPSS و Amos نسخه 21 بود. يافته ­ها: يافته‌هاي تحليل عاملي اكتشافي، شش عامل براي ساختار اين آزمون نشان داد كه روي هم رفته 77/45 درصد از واريانس كل داده‌ها داشت. نتايج تحليل عاملي تأييدي، نشان دهنده­ي اين بود الگوي شش عاملي برازش قابل قبولي با داده­ها داشت. همچنين ضرايب آلفاي كرونباخ در زيرمقياس ها بين 0/80 تا 0/93 بدست آمد كه نشان دهنده همساني دروني قابل قبول پرسشنامه بود. نتيجه­ گيري: نتايج حاكي از آن داشت كه بر اساس مدل ارائه شده اين پرسشنامه با شش عامل و 20 گويه مي­تواند ابزار مناسبي جهت سنجش عوامل مؤثر بر ارتباطات علمي در ميان جامعه اعضاي هيأت علمي دانشگاه كشور باشد.

Objective: The present study aimed to investigate the factors affecting scholarly communication among the faculty members in Iran’s Universities. It also explained the validity and reliability of the scale. Methods: The study, is a descriptive study. The target statistical population included the faculty members working at Ministry of Science, Research and Technology, Ministry of Health and Medical Education and Islamic Azad University of all the selected sample 380 were chosen based on the Krejcie and Morgan (1970) Table. After the selection of the sample using stratified sampling, the participants were chosen. The instrument was an organized questionnaire. The data analysis, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis, and the internal consistency were calculated using SPSS and Amos 21. Results: The findings showed that the six obtained factors were responsible for 77.45 percent of the whole variance of the behavioral factors. Based on the analysis of confirmatory factor analysis the presented model with six factors had an acceptable good fit. The alpha Cronbach showed that the reliability of the questionnaire was acceptable. Furthermore, Cronbach alpha coefiecient showed an acceptable internal reliability. Conclusion: Overall, based on the findings, the resultant model was of a good fit; therefore, the questionnaire with six factors and twenty items was an acceptable measure to scholarly communication among faculty members of the Iranian university.