سنجش ميزان تاب آوري بيمارستان در شرايط اضطراري و بررسي آگاهي و نگرش كاركنان بخش اورژانس در زمينه مديريت بحران

Measuring Hospital Resilience in Emergency Situations and Examining the Knowledge and Attitude of Emergency Department Staff toward Disaster Management

سابقه و هدف: بيمارستان‌ها نقش بسيار مهمي در طي شرايط بحراني و اضطرار دارند. تيم‌هاي پزشكي با ساير گروه‌هاي پاسخ دهنده به شرايط بحراني و اضطرار اولين كساني هستند كه به شرايط بحراني و اضطرار رسيدگي مي‌كنند. هدف از مطالعه حاضر سنجش ميزان تاب آوري بيمارستان در برابر شرايط بحراني و اضطرار و بررسي آگاهي و نگرش كاركنان بخش اورژانس در زمينه مديريت بحران و آمادگي براي شرايط بحراني و اضطرار بود. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي در دو بخش انجام شد. ابتدا سنجش ميزان تاب آوري بيمارستان در شرايط بحراني و اضطرار با استفاده از پرسشنامه‌اي حاوي 58 سوال انجام گرديد. سپس، سنجش آگاهي و نگرش 102 نفر از كاركنان بخش اورژانس يك بيمارستان در زمينه مديريت بحران و آمادگي براي شرايط بحراني و اضطرار صورت پذيرفت. دو پرسشنامه خود گزارشي در اختيار مشاركت كنندگان قرار گرفت كه شامل سنجش آگاهي (11 سوال) و سنجش نگرش (6 سوال) بود. نتايج: يافته‌هاي سنجش ميزان تاب آوري بيمارستان در شرايط بحراني و اضطرار نشان داد كه امتياز بيمارستان در حيطه‌هاي سيستم فرماندهي شرايط اضطرار، ارتباطات و همكاري، برنامه‌هاي بيمارستان براي شرايط بحراني، ذخاير شرايط اضطرار و مديريت تداركات و توانايي ﮐﺎرﮐﻨان ﻓﻮرﯾﺖ ﻫﺎي ﭘﺰﺷﮑﯽ و اورژاﻧﺲ در حد متوسط ارزيابي شد. سطح آگاهي 18% از شاغلين در مورد مديريت بحران و آمادگي براي شرايط بحراني و اضطرار نسبتا خوب و سطح آگاهي 2% از آن ها ضعيف بود. نگرش كاركنان اورژانس در زمينه مديريت بحران مثبت ارزيابي گرديد. نتيجه گيري: با توجه به تاب آوري متوسط بيمارستان در تعدادي از حيطه‌هاي مورد مطالعه و به منظور افزايش سطح آگاهي كاركنان، تدوين و ارائه برنامه‌هاي آموزشي مرتبط با آمادگي براي شرايط بحراني و اضطرار با تاكيد بر آموزش پرسنل كليدي سبب افزايش آگاهي و مهارت پرسنل و مديريت بهتر شرايط بحراني و اضطرار مي گردد.

Background and Objectives: Hospitals can play an important role during emergencies and disasters. Medical teams with other first-responder teams are the first ones who attend an emergency or disaster. This study aims to measure hospital resilience in emergency situations and to assess the knowledge and attitude of emergency department staff toward disaster management. Materials and Methods: This cross-sectional study was divided into two parts. In the first, hospital disaster resilience was measured using a 58-item questionnaire. In the second part, knowledge levels and attitudes of 102 emergency department staff members towards emergency and disaster preparedness and management were assessed. Two types of self-reported questionnaires were used to assess the knowledge and attitude in hospital emergency preparedness and disaster management including knowledge test (11 items) and attitude test (6 items). Results: The scores of hospital disaster resilience for emergency command, communication and cooperation system, hospital disaster plans, emergency stockpiles and logistics management, and emergency staff domains indicate moderate levels of resilience for the domains. Among emergency staff, 18% had fair and 2% had poor knowledge about emergency and disaster preparedness and management. The findings suggested a positive attitude of staff members toward hospital disaster preparedness and management. Conclusion: Considering the moderate levels of resilience for some domains of hospital disaster resilience and for increasing staff knowledge, disaster-training programs can lead to increased knowledge and skills of key personnel and better management of emergency and disaster.