قابليت‌هاي پوياي تحقيق‌‌و‌‌توسعه و تأثير آنها بر عملكرد نوآورانه‌‌ي شركت‌هاي صنايع غذايي توليد كننده‌ي شيريني و شكلات

قابليت‌هاي پويا، ظرفيت يك سازمان در ايجاد،گسترش يا اصلاح هدفمند پايگاه منابع خود مي‌باشد.منابع چيزهايي هستند كه سازمان مي‌تواند با اتكاي به آنها به اهدافش دست يابد.يكي از مهم‌ترين توانمندي‌هاي پويا،توانمندي‌هاي پوياي تحقيق‌و‌توسعه در سازمان‌ها مي‌باشد، از مهم‌ترين خروجي‌هاي تحقيق‌و‌توسعه،ايجاد نوآوري مي‌باشد.لذا توانمندي‌هاي پوياي تحقيق‌وتوسعه مي‌تواند بر روي عملكرد نوآورانه‌ي شركت‌ها از جمله شركت‌هاي صنايع غذايي تأثير بسزايي داشته باشد.بنابراين هدف اين پژوهش شناسايي توانمندي‌هاي پوياي تحقيق‌و‌توسعه در شركت‌هاي صنايع غذايي و ميزان تأثير هر يك از اين توانايي‌ها بر عملكرد نوآورانه2 مي‌باشد، زيرا نوآوري در شركت‌ها باعث ايجاد شايستگي‌محوري مي‌گردد و در كسب مزيت رقابتي سهم بسزايي دارد.به منظور تجزيه‌و‌‌تحليل داده ها از نرم افزار AMOSاستفاده گرديده است.در نهايت 19‌شاخص نهايي به عنوان قابليت‌هاي پوياي تحقيق‌و‌توسعه در صنايع غذايي شناسايي شدند كه قابليت يكپارچه‌سازي و ايجاد هماهنگي بين فرآيندهاي واحد تحقيق‌و‌توسعه و واحدهاي ديگر سازماني بيشترين تاثير را در پويايي قابليت‌هاي تحقيق‌و‌توسعه دارد.در متغير احساس،شاخص سرعت در تشخيص تغييرات در صنعت،در متغير ادراك،شاخص فعاليت‌هاي مرتبط جهت افزودن ارزش براي مشتريان در برنامه‌هاي استراتژيك سازمان،و در متغير پيكربندي مجدد،شاخص توانايي ادغام دانش جديد به دست آمده با دانش موجود،داراي بيشترين ضريب‌هاي تعيين و تاثير مي‌باشند.همچنين مشخص شد كه قابليت پوياي تحقيق‌و‌توسعه با سطح اطمينان 99% بر عملكرد نوآورانه تاثير مثبت دارد.