شناسايي و اولويت‌بندي عوامل كليدي تاثيرگذار بر اشتراك‌ درون‌سازماني دانش در شركت‌هاي دانش‌بنيان مستقر در پارك‌هاي علم و فناوري

دانش سازماني به عنوان يك منبع ناملموس بسيار ارزشمند براي كسب برتري رقابتي شناخته مي‌شود. مديريت چنين دارايي نامحسوسي در راستاي حفظ و به دست آوردن مزيت رقابتي براي سازمان‌ها ضروري است به ويژه شركت‌ها دانش‌بنيان كه حفظ بقا و موفقيت‌شان با دانش گره خورده است. دانش هنگامي مي‌تواند به بهبود و ارتقاي عملكرد سازمان‌ها منجر شود كه در سطح سازمان به اشتراك گذاشته شود. علي‌رغم نقش حياتي اشتراك درون‌سازماني دانش، پژوهش‌هاي كمي درباره عوامل تاثيرگذار بر اشتراك درون‌سازماني دانش در شركت‌هاي دانش‌بنيان صورت پذيرفته است. به اين منظور در مقاله حاضر، ابتدا با مرور پيشينه، عوامل تاثيرگذار بر اشتراك درون‌سازماني دانش در سازمان‌ها استخراج شد و سپس با استفاده از روش ديمتل به مطالعه روابط اين عوامل و اولويت‌بندي آن‌ها پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نوع تحقيقات توصيفي و پيمايشي است و ابزار گردآوري داده‌هاي ثانويه (مطالعات كتابخانه‌اي) و داده‌هاي اوليه (پرسشنامه) مي‌باشد. پس از طراحي پرسشنامه و تاييد روايي آن توسط خبرگان، پرسشنامه در اختيار 30 نفر از از كارشناسان و مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان مستقر در پارك‌هاي علم و فناوري دانشگاه شهيدبهشتي، دانشگاه تهران و دانشگاه تربيت مدرس قرار گرفت و تكميل شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه روال‌هاي رسمي و غيررسمي، سياست درهاي باز و استراتژي اشتراك دانش از تاثيرگذارترين عوامل هستند و در مقابل ارتباطات و شبكه، دانش افراد و سيستم حافظه تعاملي از تاثيرپذيرترين عوامل هستند.