تأثير تمرينات هوازي بر بيان نسبي ژن‌هاي HNF-4α و G6Pase بافت كبد موش‌هاي صحرايي نر ديابتي نوع 2 ناشي از نيكوتين ‌آميد- استرپتوزوتوسين

Effects of aerobic training on expression of HNF-4α and G6pase genes in hepatocyte of streptozotocin-nicotinamide induced type-2 diabetic male rats

مقدمه و هدف: تنظيم ژن‌هاي گلوكونئوژنز كبدي، يكي از سازوكارهاي مهم براي درمان ديابت نوع 2 است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير تمرينات هوازي بر بيان ژن‌هاي HNF-4α و G6Pase در بافت كبد‌ موش‌هاي صحرايي نر ديابتي نوع 2 ناشي از نيكوتين‌آميد- استرپتوزوتوسين است. مواد و روش ها: اين طرح به صورت مطالعه مداخله‌اي تجربي روي 18 سر موش صحرايي نر با ميانگين وزن 20±220 گرم، در گروه‌هاي كنترل ديابتي و ديابتي هوازي به مدت 10 هفته انجام شد. آزمودني‌ها ابتدا با نيكوتين‌آميد- استرپتوزوتوسين ديابتي شدند سپس در دو گروه كنترل ديابتي و ديابتي هوازي به صورت تصادفي جايگزين شدند. برنامه تمريني 10 هفته و پنج روز در هفته، به مدت 50-15 دقيقه و سرعت 26-16 متر/دقيقه، با افزايش تدريجي زمان و سرعت بود. موش‌هاي صحرايي، 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، بي‌هوش و جراحي شدند. خون‌گيري و اندازه گيري شاخص هاي تحقيق صورت گرفت. ميزان بيان پروتئين‌هاي HNF-4α و‌ G6Pase كبدي موش‌‌ها با روش RT-PCR انجام شد. مقايسه با آزمون تي‌ مستقل و در سطح معني‌داري 0/05

Background and Objective: Regulation of hepatic gluconeogenesis genes is one of the important mechanisms for the treatment of type 2 diabetes. The purpose of the present study was to investigate the effects of aerobic training on the expression of HNF-4α and G6Pase genes in the liver tissue of Streptozotocin-Nicotinamide induced type-2 diabetic rats. Materials and Methods: This experimental study was performed on 18 male rats weighing mean 220±20 gr in aerobic diabetic and diabetic control groups for 10 weeks. Subjects became initially diabetic with Streptozotocin-Nicotinamide and then randomly assigned to either the diabetic control or aerobic diabetic groups. The training program was 5 times in week/10 weeks/for 15-50 minutes at a speed of 16-26 m/min, with a gradual increase in time and speed. The rats were anesthetized and operated 48 hours after the last training session. Blood sampling and measurement of research indicators were performed. The expression of HNF-4α and G6Pase proteins in liver rats was performed using RT-PCR method. Comparison with independent t-test was performed at the significant level P <0.05. Results: The expression changes of HNF-4α and G6Pase proteins between the two groups showed no significant difference between diabetic aerobic and control. Aerobic training also decreased serum glucose, significantly increased insulin levels and reduced HOMA-IR in the aerobic training group compared to the control group. Conclusion: According to the results of this study, the mechanisms involved in improving glycemic profile with aerobic training in diabetic conditions can not be attributed to changes in the expression of HNF-4α and G6Pase genes.