عنوان مقاله :
موسيقي‌درماني در ايران باستان تا عصر تيموريان
عنوان به زبان ديگر :
Music therapy from ancient Iran till Teymooriyan age
پديد آورندگان :
حاتمي، سارا دانشگاه علوم پزشكي تهران , پاكباز، سميه دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران , غفاري، فرزانه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده طب سنتي، تهران
كليدواژه :
موسيقي درماني , پزشكي باستان , پزشكي اسلامي
چكيده فارسي :
موسيقي كه طبق اعتقاد حكما، علم تأليف الحان و ادوار و نغمات و هنر بيان احساسات و عواطف و سبب انبساط و انقلاب روح بوده است، در پزشكي و درمان جايگاه ويژه‌اي داشته است. موسيقي‌درماني در پزشكي ايران نيز از جايگاه والايي برخوردار بوده و بسياري از پزشكان به موسيقي علمي و عملي آشنايي داشته و از ويژگي درماني موسيقي آگاه بوده و در آثار خود پيرامون آن بحث كرده و از آن به عنوان ابزاري جهت نگاهداشت تندرستي و يا درمان بسياري از بيماري‌هاي روحي و جسمي سود برده‌اند. هدف پژوهش حاضر، بررسي مختصري از كاربرد موسيقي‌درماني در ايران باستان و بخشي از دوران تمدن اسلامي با تكيه بر آراي برخي پزشكان موسيقيدان تا قرن نهم هجري قمري است.
چكيده لاتين :
Music as a scholar science is comparator of tunes with melodies
and art of saying the emotions also it had a main role in management
of disease. Music makes a revolution in spirit and cause an
exhilaration which has been noticed by the sages from ancient of Iran.
The doctors were familiar with practical music and knew it’s
characteristics to cure. They discuss about music as a medicinal tools
in their books. Purpose of this study is collecting all the ideas about
music therapy and effect of music on health from ancient of Iran until
Teymooriyan age. It is noticed to some part of Islamic civilization
beside it too. Actually, this study gathered some ideas about music
therapy until the 9th age. Music therapy had a role in plan of
management of diseases among the physicians in the past.
عنوان نشريه :
تاريخ پزشكي
