بررسي وضعيت فرهنگ ايمني بيمار در مركز روان ‌پزشكي رازي تهران

The survey of patient safety culture in Razi Psychiatric Center in Tehran

مقدمه: ايمني يكي از عوامل اصلي در ارائه خدمات با كيفيت در مراكز ارائه دهنده خدمات درماني و مراقبتي مي‌باشد و فرهنگ ايمني در سازمان از مهمترين عوامل تعيين‌كننده ايمني بيمار محسوب مي‌شود. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت فرهنگ ايمني بيمار در مركز روان‌پزشكي رازي تهران انجام ‌شده است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي است كه در سال 1393 با مشاركت 164 نفر از كاركنان باليني مركز روان‌پزشكي رازي تهران انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه "بررسي بيمارستاني فرهنگ ايمني بيمار" (Hospital Survey On Patient Safety Culture) است. روايي و پايايي پرسشنامه با توجه به مطالعات قبلي تأييد شد. داده‌ها با استفاده از نرم ‌افزار اس پي اس اس نسخه 19 تجزيه ‌و تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين درصد پاسخ مثبت كل ابعاد فرهنگ ايمني بيمار 42 درصد بود. بيشترين ميانگين درصد پاسخ مثبت مربوط به ابعاد ارتباطات، ارائه بازخورد در مورد خطاها 62 درصد و يادگيري سازماني و بهبود مداوم 59 درصد بود. كمترين ميانگين به بعد پاسخ غير تنبيهي در موارد بروز خطاها 8 درصد و بعد باز بودن مجاري ارتباطي 32 درصد بدست آمد. اختلاف ميانگين نمرات ابعاد فرهنگ ايمني بيمار بين واحدها معني‌دار نبود. (P=0/359) 29/8 درصد پاسخ به سؤال ايمني بيمار در واحد ضعيف بود و 50 درصد شركت كنندگان نيز هيچ حادثه اي را گزارش نكرده بودند. نتيجه‌گيري: يافته هاي پژوهش نشان داد كه فرهنگ ايمني بيمار در اين مركز ضعيف بوده و نيازمند بهبود مي باشد. باز بودن مجاري ارتباطي و دادن پاسخ غير تنبيهي به خطاها از عوامل سازنده فرهنگ ايمني بيمار است. براي ارتقاء بهتر فرهنگ ايمني، برنامه هاي آموزشي پيشنهاد مي شود.

Introduction: Safety is one of the main factors in providing quality health care in health care providers. Safety culture in an organization is the most important determinants of patients’ safety. This study aimed to determine patients’ safety culture in Razi Psychiatric Center in Tehran. Materials & Methods: This is a descriptive study that was conducted in 2014 with participation of 164 employees of the Razi Psychiatric Center. Data collection was carried out using the Persian version of the standard questionnaire “Hospital Survey on Patient Safety Culture’’. Validity and reliability of the questionnaire was confirmed base on the previous studies. Data was analyzed by SPSS/19. Findings: Average percentage of total positive response of the patient safety culture was 42%. The highest percentage of positive responses to feedback and communication on errors was 62%, organizational learning and continuous improvement was 59%. The lowest percentage of no punitive response to errors and communication openness were 8% and 32% respectively. There was no difference in scores between units of patients’ safety culture (P=0.359). In total 29.8% of respondents on patients’ safety in units were weak and 50 % of participants did not report any events. Conclusion: The findings revealed that patients’ safety culture in this center was weak and requires improvement. Communication openness and no punitive response to errors is essential to enhance the safety culture. To better promote the patients’ safety culture, planning an education programs is suggested.