تاثير آموزش در پيشگيري صحيح از ترومبوز وريدهاي عمقي در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه

Assessment of the effect of education on correct prophylaxis of deep vein thrombosis among patients admitted to intensive care unit

ترومبو آمبولي يك عارضه جدي در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه مي‌باشد. آموزش اجراي دستورالعمل پيشگيري موثر توسط پزشكان ميزان بروز آن رادر بيماران در معرض خطر كاهش مي‌دهد .هدف از اين مطالعه بررسي تاثير آموزش در پيشگيري صحيح از ترومبوز وريدهاي عمقي در بيماران بستري در بخش مراقبتهاي ويژه بيمارستان امام اروميه بود. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي پس از تاييد كميته اخلاق دانشگاه و شوراي پژوهشي بيمارستان با بررسي 252 پرونده بيماردر دو مرحله قبل و بعد از مداخله آموزشي انجام شد و در طي آن پيشگيري از ترومبوز وريدهاي عمقي بر اساس گايدلاين كتاب اصول طب داخلي هاريسون چاپ نوزدهم (2015) از نظر انديكاسيون پيشگيري، دوزاژ صحيح، نوع پيشگيري و موارد منع مصرف و خطاي پيشگيري براي پزشكان معالج در بخش مراقبت هاي ويژه آموزش داده شد. پس از اتمام مطالعه و استخراج داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 نتايج مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. از تستهاي آماري لازم نظير T-Test Independent و Chi-Square جهت تفسير استفاده شد. يافته‌ها: از نظر جنسي اكثراً بيماران مذكر (59/51%) و ميانگين سني در گروه هاي قبل و بعد از مداخله به ترتيب 12/58 و 58/56 سال بود.در بررسي پرونده‌هاي بيماران در قبل و بعد از آموزش، استفاده از داروهاي ضد انعقاد در گروه مداخله افزايش و روش‌هاي غير دارويي كاهش داشت. مواردي كه پروفيلاكسي با دارو ممنوعيت داشت از 9/7% به 8/4%(p= 0.054) و مواردي كه دوز داروي ضد انعقاد صحيح تجويز نشده بود از 6/51% به 2/18% (p= 0.025)و مواردي كه انتخاب داروي ضد انعقاد اشتباه بود از 3/10% به 4% (p= 0.038) كاهش يافت. پيشگيري صحيح از 2/30% به 73% (p= 0.045) افزايش يافت. نتيجه‌گيري: با برگزاري جلسات آموزشي مي‌توان براي جلوگيري از بروز ترومبوز وريدي دربيماران با خطر بالا، روش پيشگيري صحيح را استفاده كرد كه شايد باعث كاهش فراواني بروزترومبوز وريدهاي عمقي و عواقب آن شد.

Background: Thromboembolism is a serious complication in patients admitted to the intensive care unit. Education of the effective prophylaxis guidelines by physicians can be reduces the incidence of this illness in at-risk patients. The purpose of this study was to investigate the effect of education on the correct prophylaxis of deep vein thrombosis in patients admitted to the intensive care unit of Imam Khomeini Hospital in Urmia. Methods: This cross-sectional study was carried out on 252 patient records. In this study, the correct prophylaxis of deep vein thrombosis, according to the Harrison Principles of Internal Medicine Textbook, 19th edition (2015), was taught. This education was given to the physicians in the intensive care unit in terms of prophylaxis indications, proper dosage, type of prophylaxis and unnecessary prophylaxis. Results: Most of the patients were male (51.59%). Their age in pre and post intervention groups was 58.12 and 56.58 years respectively. After the training intervention, unnecessary prophylaxis (from 7.9% to 4.8% (p=0.54)], inappropriate administration of anticoagulant dose [from 51.6% to 18.2% (p = 0.025), and type of anticoagulant [from 10.3% to 4% (p=0.038)] were reduced. Correct prophylaxis frequency was increased from 30.2% to 73% (p= 0.045). Conclusion: Education sessions on the prophylaxis of venous thrombosis in high-risk patients can lead to the use of correct prophylaxis and maybe it reduces the frequency of deep vein thrombosis and its complications.