تأثير مداخله ارتقاي سلامت بر رفتارهاي مرتبط با سلامت در دانشجويان

The effect of health promotion intervention on health-related behaviors in university students

مقدمه: در بين همه گروه‌هاي سني، گروه جوان يكي از پر مخاطره ترين قشرهاي جامعه است كه افزايش رفتارهاي مرتبط با سلامت مي تواند از مواجهه اين قشر با عوامل مخاطره آميز بكاهد. هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير مداخله ارتقاي سلامت بر رفتارهاي مرتبط با سلامت در دانشجويان بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع شبه آزمايشي بود. به اين منظور تعداد 30 نفر از دانشجويان رشته هاي روانشناسي، علوم تربيتي و علم اطلاعات و دانش شناسي دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه سمنان به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي ساده در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) تخصيص داده شدند. ابزار جمع آوري داده ها "نيمرخ سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت-2" (Health Promotion Lifestyle Profile-II) بود. در اين مطالعه، روايي صوري و محتوايي ابزار توسط 2 متخصص روانشناسي سلامت و 2 متخصص روانسنجي تأييد شد و پايايي به روش همساني دروني و آزمون-بازآزمون اندازه گيري شد. گروه مداخله 10 جلسه آموزش دريافت كرد. ارزيابي در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه مداخله ارتقاي سلامت بر بهبود رفتارهاي مرتبط با سلامت دانشجويان گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل در پس آزمون (54.07±9.88) و پيگيري (50.73±8.07) نسبت به پيش آزمون (69.27±13.12) از لحاظ معناداري آماري اثربخش بوده است (F= 16.224, و P<0.001). اندازه اثر اين تأثير نيز برابر با 0.375 بود. نتيجه‌گيري: مداخلات ارتقاي سلامت مي توانند با افزايش رفتارهاي سالم در دانشجويان، آنها را در برابر رفتارهاي مخاطره آميز سلامت ايمن سازد. پيشنهاد مي گردد به منظور كاهش رفتارهاي مخاطره آميز، مداخلات آموزشي ارتقاي سلامت به طور منظم و دوره اي توسط مراكز مشاوره دانشجويي ارائه شود.

Introduction: Among all age groups, young people are one of the most risky groups. Hence health-related behavior promotions can reduce exposure of this group to the risk factors. The aim of this study was to determine the effectiveness of health promotion intervention on health-related behaviors in university students. Materials & Methods: The method of this study was quasi-experimental. In total 30 students from psychology, educational sciences and knowledge and information Science from faculties of Psychology and Educational Sciences of Semnan University were selected through convenience sampling method. Then the subjects were randomly assigned to two groups of intervention (15 persons) and control (15 persons). Data was collected using “Health Promotion Lifestyle Profile-II”. Face and content validity were confirmed by two health psychologist and two psychometric and reliability of the instrument was obtained through internal consistency and test-retest method. The experiment group received 10 educational sessions. Evaluation was conducted at pre-test, post-test and follow-up stages. Final data were analyzed using SPSS/22. Findings: The health promotion intervention had statistically a significant effect on improvement of college students health-related behaviors in post-test (54.07±9.88) and follow-up (50.73±8.07) than pre-test (69.27±13.12) for intervention group compared to control group (F= 16.224, and P≥0.001). The effect size was 0.375. Conclusion: Health promotion intervention can increase healthy behaviors in college students and protect them against risky behaviors. To reduce risky behaviors, educational health-promotion intervention programs are suggested.