بررسي عوامل موثر بر ريزش سنگي و پهنه‌بندي خطر آن با رگرسيون لجستيك در حوضه آبريز علي‌آباد هوراند

ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري داﻣﻨﻪﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻳﻜﻲ از ﭘﺪﻳﺪهﻫﺎي زﻣﻴﻦﺷﻨﺎﺳﻲ و رﻳﺨﺖﺷﻨﺎﺳﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ در ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﺷـﻜﻞ ﺳـﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﻣؤﺛﺮي دارد و زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﺗﺤﺖ ﺗأﺛﻴﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑـﻪ ﭘﺪﻳـﺪه‌اي ﺧﻄـﺮﻧـﺎك ﺗﺒﺪﻳﻞ شود؛ لذا مطالعه‌ي حركات توده‌اي حوضه‌ي آبريز علي‌آباد هوراند در اين تحقيق مورد عمل قرار گرفت. داده‌هاي مورد استفاده شامل نقشه‌هاي توپوگرافي 1:50000 و زمين‌شناسي 1:100000 و لايه ي Dem 30 متر و تصوير ماهواره‌اي لندست8 سنجنده Oli است و از ابزارهاي رايانه‌اي Arc Map10.1 و SPSS16 بهره گرفته شد. مراحل تحقيق بدين شرح مي‌باشدكه ابتدا 9 متغير مستقل مؤثر بر ريزش توسط متخصصين امر وزن‌دهي شد و با پيمايش منطقه نيز ريزش‌هاي سنگي كه 90 مورد مشاهده گرديد, ثبت شده و تبديل به لايه‌ي ريزش سنگي به عنوان متغير وابسته شد. با تحليل رگرسيوني تأثير متغيرهاي مستقل با وزن‌هاي داده شده بر متغير وابسته مورد آزمون قرار گرفته و بعد از تأييد تأثير متغيرهاي مستقل بر متغير وابسته, پهنه‌بندي خطر ريزش‌سنگي تهيه شد و دوباره با ريزش‌هاي ثبت شده از حوضه همپوشاني گرديد و نتايج نشان داد كه 33.3 درصد از ريزش‌هاي سنگي در محدوده خطر خيلي‌زياد, 27.7درصد در محدوه خطر زياد, 27.7درصد در محدوده خطر متوسط و ۷/۷ درصد در محدوده خطر كم و ۳/۳ درصد در محدوده خطر خيلي‌كم اتفاق افتاده است.