شناسايي و بررسي منابع قدرت نرم آموزش عالي مبتني‌بر نقشه جامع علمي كشور و ارائه الگو

مقاله حاضر به شناسايي و بررسي ابعاد منابع قدرت نرم نظام در آموزش عالي مبتني‌بر نقشه جامع علمي و ارائه الگو پرداخته است. از‌نظر هدف كاربردي و از‌نظر رويكرد و گردآوري داده‌ها، آميخته اكتشافي بود كه به‌طور متوالي ابتدا از روش كيفي و سپس روش كمّي استفاده شد. نمونه پژوهش در بخش كمّي 384 نفر كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي از بين جامعه دانشجويان دانشگاه‌هاي استان تهران انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه محقق‌ساخته بود. روايي محتوايي آن را متخصصان امر تأييد كردند و پايايي آن نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ برابر 943 درصد محاسبه شد. تحليل داده‌هاي كيفي با استفاده از روش كدگذاري سه‌مرحله‌اي اشتراوس و كوربين و تحليل داده‌هاي كمّي با استفاده از روش تحليل عاملي، ميانگين و آزمون t‌تك‌نمونه‌اي انجام شد. نتايج اين پژوهش تعداد هشت بُعد و نوزده مؤلفه را براي منابع قدرت نرم آموزش عالي تبيين مي‌كند. با توجه به سطح معناداري (P 0.001) آزمون t‌تك‌نمونه‌اي مربوط به اجزاي الگوي پژوهش كه در تمامي اجزا، كمتر از 0.05 بوده و t مشاهده شده (4.93) مربوط به ميانگين همه مؤلفه‌هاي مورد ارزيابي الگو از t بحراني (2.756) بيشتر است، الگوي پژوهش براي استفاده تأييد شد. پيشنهاد اصلي استفاده از مدل الگوي پژوهش و توجه به ابعاد شناسايي شده براي رفع موانع مختلف اعم از مديريتي، ساختاري و ... و تلاش در راستاي اجرايي كردن سند نقشه جامع علمي براي بهره‌مندي از ظرفيت‌هاي آموزش عالي در ارتقاي قدرت نرم كشور است.