امكان‌سنجي اعطاي شخصيت حقوقي به ربات‌هاي هوشمند با تكيه بر مصوبه اتحاديه اروپا (شخص الكترونيك 2017)

امكان ايجاد دستگاه‌ها و ماشين‌هاي با قابليت تفكر و يادگيري باعث شده تا بسياري از مسائل اخلاقي مطرح شود با اين اطمينان كه به انسان‌ها و ديگر موجودات و حتي خود آسيب نمي‌رسانند. رشد تكنولوژي در حوزه هوش مصنوعي و رباتيك به‌رغم محاسن بسيار، معايبي را به همراه دارد براي مثال اگر ربات هوشمندي به شخص يا مالي آسيب برساند مسئول آن چه‌كسي است؟ توليد‌كننده، كاربر، مالك يا خود ربات؟ توليدكننده، ربات‌ها را با اطلاعات پيش‌فرض و محدود توليد مي‌كند و به مصرف‌كننده مي‌فروشد‌. اين ربات‌ها به‌دليل الگوريتم‌هاي خاصي كه در آن تعبيه شده قادر به تطبيق با محيط و خودآموزي هستند بنابراين رفتار ربات وقتي از محيط توليد خارج شد، براي توليدكننده و كاربر يا مالك قابل پيش‌بيني نيست چرا‌‌كه ربات هوشمند به‌صورت مستقل و بدون نظارت انساني تصميم مي‌گيرد. از‌اين‌رو زيان‌ديده به‌سختي مي‌تواند عيب ربات و انتساب آن به توليدكننده‌، مالك يا كاربر را اثبات كند‌. براي رفع خلأ مسئوليت و حمايت از زيان‌ديده، اعطاي شخصيت حقوقي به ربات از‌سوي اتحاديه اروپا پيشنهاد شده است. اين مقاله درصدد پاسخ به اين سؤال است كه آيا امكان اعطاي شخصيت حقوقي به ربات هوشمند وجود دارد؟ نتايجي كه با روش توصيفي و تحليلي به‌دست آمد نشان داد اعطاي شخصيت حقوقي در حال حاضر به ربات‌هاي هوشمند با توجه به سطح خودمختاري آن به دلايل مختلف امكان‌پذير نيست ولي درصورتي‌كه ربات به سطحي از خودمختاري و ادراك و اراده كامل برسد مانعي براي اعطاي شخصيت حقوقي وجود ندارد.