رابطه اضطراب كرونا در مادران با تعامل والد-كودك و پرخاشگري كودكان در ايام قرنطينه

هدف پژوهش حاضرتعيين رابطه اضطراب كرونا در مادران با تعامل والدكودك و پرخاشگري كودكان در ايام قرنطينه بود. طرح پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي مادران داراي كودك 6 تا 12 ساله شهر تهران در ارديبهشت 1399 بود. براي انجام اين پژوهش، از روش نمونه گيري و اجراي اينترنتي استفاده شد. ‏پرسشنامه هاي مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بودند از مقياس اضطراب كرونا ويروس (CDAS)، مقياس رابطه والدكودك، پرسشنامه پرخاشگري كودكان دبستاني. درنهايت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه بين اضطراب كرونا در مادران با رابطه مثبت كلي در تعامل والدكودك رابطه منفي معنادار(0.511=r)، و با پرخاشگري  رابطه مثبت معنادار (0.601=r) وجود داشت. علاوه براين، اضطراب كرونا در مادران به ترتيب با ضرايب بتاي 0.324 و 0.428 پيش بيني كننده معنادار رابطه مثبت كلي بين مادران و كودكان و پرخاشگري كودكان بود(0.01 p). بنابراين با ارائه مداخلات و آموزش هاي به موقع و مناسب جهت كاهش اضطراب ناشي از بيماري كرونا در مادران، مي توان تعاملات والدين و كودكان را بهبود بخشيد و مشكلات رفتاري و هيجاني كودكان را كاهش داد.