مقايسۀ علايم اختلالات اضطرابي، ابراز هيجان و پذيرش اجتماعي در كودكان داراي تجربه‌ي طلاق و مرگ والدين با كودكان عادي

تجربه‌ي طلاق و مرگ والدين، مي‌تواند به مشكلات روانشناختي و رفتاري زيادي در كودكان منجر شود. هدف پژوهش حاضر، مقايسه‌ي علايم اختلالات اضطرابي، ابراز هيجان و پذيرش اجتماعي در كودكان طلاق، داراي تجربه مرگ والدين و عادي بود. روش پژوهش از نوع علّي مقايسه‌اي بود. در اين پژوهش 71 كودك طلاق و 63 كودك مواجه با مرگ يكي از والدين به صورت كل شماري و 134 كودك عادي به صورت تصادفي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌ي غربالگري اضطراب كودك مرتبط با اختلالات هيجاني، مقياس ابراز هيجان و مقياس پذيرش اجتماعي و براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كواريانس چندمتغيري دوراهه (مانكواي دوراهه) استفاده شد. نتايج نشان داد كه علايم اختلالات اضطرابي (اختلال پانيك، اختلال اضطراب فراگير، اختلال اجتنابي، اختلال اضطراب اجتماعي، اختلال اجتناب از مدرسه)، مشكل در ابراز هيجان ( ابراز هيجان ضعيف، بي ميلي در ابراز هيجان) در كودكان طلاق و داراي تجربه ي مرگ والدين بيشتر از كودكان عادي بود. همچنين ميانگين اختلالات اضطرابي (ابعاد آن) و مشكل در ابراز هيجان (ابعاد آن) در دختران بيشتر از پسران بود. علاوه براين، پذيرش اجتماعي در كودكان طلاق كمتر از كودكان عادي بود. براساس نتايج، استفاده از آموزش‌ها و درمان‌هاي روانشناختي براي علايم اختلالات اضطرابي، مشكل در ابراز هيجان و پذيرش اجتماعي پايين در كودكان داراي تجربه ي طلاق والدين و مرگ والدين والدين پيشنهاد مي‌شود.