بررسي گونه‌هاي شعر پايداري در ادبيات معاصر ايران

شعر پايداري يكي از مهمترين جريان هاي ادبي دوره صد ساله معاصر ايران است و كمتر شاعر و نويسنده اي را مي توان يافت كه در اين زمينه قلم نزده است. همين گستردگي شاعران و مخاطبان با افكار و عقايد مختلف، سبب شده كه شعر پايداري مباحث زيادي را دربرگيرد؛ يعني از اشعار بيداري، اعتراض و كارگري دوره مشروطه گرفته تا اشعار چريكي، انتظار، اشعار اعتراضي، كارگري، اشعار دوره دفاع مقدس، بعد از دفاع مقدس، اشعار مربوط به انتفاضه و قدس، اشعار آييني و عاشورايي و ... عصر حاضر را دربرمي گيرد؛ از اين رو، مقاله حاضر قصد دارد زيرمجموعه هاي جريان شعر پايداري را در دوره معاصر به تفكيك دوره هاي تاريخي (مشروطه، پهلوي و انقلاب اسلامي) مورد بررسي قرار دهد و سپس مضامين هر كدام از آن ها را بيان نمايد تا بدين صورت تحليلي جامع در مورد جريان شعر پايداري به دست دهد و معلوم شود اين نوع ادبي وجه غالب جريان هاي شعري دوره معاصر ايران را تشكيل مي دهد.