بررسي كاركردهاي توصيف شخصيّت در كتاب «آب هرگز نمي‌ميرد»

توصيف، جوهرهادبي خاطره نوشته است. از ميان گونه هاي توصيف؛ توصيف شخصيّت، ركن اساسي در خاطره‌نويسي محسوب مي شود. خاطره‌نويس درحالي به شخصيّت‌پردازي اقدام مي كند كه به سبب جنبه رئاليستي خاطره از گستره ابعاد تخيلي، ابهام و ايهام‌گويي در داستان نويسي نسبت به توصيف شخصيّت در ساير آثار هنري و ادبي محروم است. كتاب «آب هرگز نمي ميرد» روايت حميد حسام درخصوص دوران حضور سردار ميرزا محمد سُلگي در جبهه است كه موفق به كسب رتبۀ نخست هشتمين دورۀ جايزۀ جلال آل احمد شده است و در سال 1395 به سبب دقت در مباحث وصفي، رهبر انقلاب اسلامي برآن تقريظ نگاشتند.     پژوهش حاضر  قصد دارد كاركردهاي توصيف شخصيّت را در كتاب «آب هرگز نمي‌ميرد»  به شيوۀ توصيفيتحليلي بررسي نمايد. نتايج پژوهش نشان مي دهد در بيان ويژگي‌هاي شخصيّت، توجه زيادي به بيان ويژگي‌هاي اخلاقي ـ ذاتي رزمندگان شده است. 74 مورد [87/23 درصد] كاركردها، متعلق به كاركرد عاطفي است كه 62 مورد آن مربوط به عواطف منفي و 12 مورد، متعلق به عواطف مثبت است. نويسنده صفات مثبت را در مورد لحظات معنوي و خصوصيات اخلاقي رزمندگان ايراني به كار برده است؛ اما صفات منفي بيشتر در مورد موقعيت‌هاي جنگ تحميلي و بي‌انصافي‌هاي دشمن و وضعيّت نابرابر جنگي است. اشاره به صفات منفي نيروهاي ايراني، بر دقت و گزينش صحيح و معنادار واژه‌هاي وصفي دلالت دارد كه از يك آسيب شناسي آگاهانه حكايت مي نمايد.