تبيين مباني تفسير روانشناختي قرآن كريم

توجه به ويژگي‌هاي رواني انسان‌ها در تعامل خداوند با بندگان از جمله در تشريع احكام، در آيات مختلف قرآن كريم مشاهده مي‌شود. علاوه بر وجود مفاهيم و كليدواژه‌هاي روان‌شناختي در برخي آيات قرآن كريم، آياتي نيز به‌طور غيرمستقيم داراي اشارات نهفته روان‌شناختي هستند كه لازم است مفسران با نگاهي دقيق و تخصصي به تبيين آنها پرداخته و در نهايت آموزه‌هاي روانشناسي قرآن را استخراج نمايند. تفسير روان‌شناختي يكي از گرايش‌هاي تفسيري است كه مفسر با رويكرد روان‌شناختي به مجموع آيات قرآن نگريسته و با استفاده از منابع تفسيري و با هدف عرضه يافته‌هاي گذشته دانش روانشناسي، توليد يافته‌هاي جديد روانشناسي از آيات و نظام سازي بر اساس آنها، به تفسير اشارات روان‌شناختي قرآن كريم مي‌پردازد. پژوهش حاضر با هدف بررسي مباني تفسير روان‌شناختي قرآن كريم انجام شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه اصولي مانند: «وجود آيات روان‌شناختي در قرآن كريم»، «جواز و حجيت تفاسير روان‌شناختي»، «نظريات مسلم روان‌شناختي، قرائني مقبول در تفاسير روان‌شناختي»، «تقدم نظريات مسلّم روانشناسي بر ظاهر آيات»، «توجه به حالات رواني انسان‌ها در كلام الهي»، «چند بُعدي بودن معارف قرآن» و «واقع‌نما بودن نظريات قرآني» را مي‌توان به عنوان مباني تفسير روان‌شناختي بيان نمود.