سفرنامه حجِ غلام الحَسنين پاني‌پَتي از هندوستان(سالِ 1353ق)

خواجه‌غلام‌الحَسنين پاني‌پَتي (1868 ـ 21 رمضان 1356ق / 25 نوامبر 1937م) در شهرِ پاني‌پَتِ هندوستان زاده شد و تا كلاسِ دهم، در «اِم. اِي. اِو كالج» در عَليگَر به تحصيل پرداخت. او بعدها در مدرسه دولتي و «مدرسه راهنمايي حالي» در شهرِ پاني‌پَت و همچنين در اداره‌هاي مختلفِ شهرِ بمبئي به تدريس ‌پرداخت. همچنين دبيرِ انگليسي، عربي و فارسي در مدرسه راهنمايي در پاني‌پَت، و بازرسِ مدارس بود.  وي پس از بازنشستگي، مديريتِ آن مدرسه را برعهده گرفت. چندين اداره تأسيس كرد. واعظِ برجسته‌اي بود. زندگي‌نامه خودنوشتِ غلام‌الحَسنين در 1936 چاپ شده است. وي چندين بار به عراقِ عرب سفر كرد و يك بار هم حجّ تمتّع انجام داد. وي در 28 ژانويه 1935 از زادگاهش پاني‌پَت به دهلي رسيد و از راهِ بمبئي به سوي مكّه حركت كرد و در 7 آوريل 1935، از اين سفر برگشت. در اين سفر، برادرش ـ  غلام‌السّبطين ـ  و ديگر سرشناسانِ هندوستان نيز همراهش بودند. سفرنامه حجِ وي كه به زبانِ اردوست، در 1353ق. با عنوان «سفرنامه حج» يا «سامان آخرت» چاپ شد. مقاله پيش‌رو به سفرنامه حجِ غلام‌الحَسنين پرداخته است.