رابطه بين سبك هاي دلبستگي با مشكلات بين شخصي دانشجويان: نقش ميانجي هوش هيجاني

The relationship between attachment styles and student interpersonal problems: The role of mediating emotional intelligence

زمينه و هدف: از جمله عواملي كه به شكل منفي روابط بين­فردي دانشجويان را تحت تاثير قرار مي­دهد، مشكلات بين شخصي است. لذا، شناسايي عواملي كه بتواند از اين مشكلات پيشگيري كند، داراي اهميت است. هدف از اين پژوهش شناسايي رابطه بين سبك هاي دلبستگي با مشكلات بين شخصي با توجه به نقش ميانجي­ هوش هيجاني بود. روش كار: مطالعه حاضر توصيفي- همبستگي و از نوع مدل­يابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري اين مطالعه را دانشجويان دختر ساكن خوابگاه دانشگاه بوعلي سينا تشكيل دادند، كه در سال تحصيلي 96-95 مشغول به تحصيل بودند. نمونه­هاي اين پژوهش شامل 200 دانشجوي دختر بود كه به­شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي گردآوري داده­ها از سه پرسشنامه­ مشكلات بين­شخصي هرويتز و همكاران 1988 (IIP-60)، سبك دلبستگي بزرگسال كولينز و ريد 1990 (RAAS) و هوش هيجاني شرينگ (1996) و جهت تحليل داده­ها از نرم افزارهاي آماري SPSS 22 و LISREL 8.5 استفاده شد. يافته­ ها: نتايج ضريب همبستگي نشان­داد كه سبك دلبستگي ايمن به­طور معكوس و معنادار (05/0p< ) و سبك دلبستگي دوسوگرا به­طور مستقيم و معنادار (05/0p< ) مشكلات بين­شخصي را پيش­بيني مي­كنند. اما رابطه سبك دلبستگي اجتنابي با مشكلات بين­شخصي معنادار نبود. نقش ميانجي متغير هوش هيجاني در رابطه بين سبك­هاي دلبستگي و مشكلات بين شخصي تاييد شد. بررسي روابط علي بين متغيرها نشان داد كه داده‌هاي پژوهش با مدل مفهومي برازش مناسبي دارند (90/0 = GFI، 97/0 = CFI، 95/0 = NFI، 025/0 = RMSEA، 133/4/ df = X2). نتيجه ­گيري: يكي از عوامل مهم در كاهش مشكلات بين شخصي، در كنار ساير عوامل، احتمالاً داشتن سبك دلبستگي ايمن و هوش هيجاني است. افراد با سبك دلبستگي ايمن، در تنظيم، نظارت، ارزيابي و ابراز هيجان­هاي خود، موفق­تر هستند. و هوش هيجاني بالا به نوبه خود احتمالا موجب كاهش مشكلات بين شخصي مي­شود

Background: Among the factors that negatively affect students' interpersonal relationships are interpersonal problems. Therefore, it is important to identify the factors that can prevent these problems. The purpose of this study was to identify the relationship between attachment styles and interpersonal problems due to the mediating role of emotional intelligence. Methods: The present study is a descriptive-correlation and structural equation modeling model. The study population consisted of female students residing in the dormitory of Bou Ali Sina University, who were studying in the academic year 2016- 17. The sample of this study included 200 female students who were selected through available sampling. For data collection, three questionnaires of interpersonal problems of Herwitz et al. 1988 (IIP-60), Collins and Reed 1990 Adult Attachment Style (RAAS) and Sharing Emotional Intelligence (1996) were used to analyze the data by statistical software SPSS 22 and LISREL 8.5 were used. Results: The results of correlation coefficient showed that safe attachment style was inversely significant (p<0.05) and ambivalent attachment style predicted directly and significantly (p<0.05) the interpersonal problems. But the relationship between avoidant attachment style and in-personality problems was not significant and the role of mediator of emotional intelligence in the relationship between attachment styles and interpersonal problems was confirmed. Investigating the causal relationships between the variables showed that the research data are fitted with conceptual model (X2/df=4.133, GFI=0.90, CFI=0.97, NFI=0.95, RMSEA=0.025). Conclusion: One of the important factors in reducing interpersonal problems, along with other factors, is probably having a secure attachment style and emotional intelligence. People with a secure attachment style are more successful in setting up, monitoring, evaluating and expressing their excitement. an‎d high emotional intelligence probably reduces interpersonal problems