عنوان مقاله :
تاثير آموزش خودمراقبتي بر عملكرد بيماران MS يك مطالعه كارآزمايي باليني
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Self-Care Education on the Performance of Multiple Sclerosis Patients: a Randomised Control Trial
پديد آورندگان :
حبيب نيا، مينا دانشگاه آزاد اسلامي واحد خلخال - گروه پرستاري، خلخال، ايران , صفوي، محبوبه دانشگاه آزاد اسلامي واحد پزشكي تهران - دانشكدة پرستاري و مامايي و بهداشت، تهران، ايران , فراهاني، حجت اله دانشگاه آزاد اسلامي واحد پزشكي تهران - دانشكدة پرستاري و مامايي و بهداشت، تهران، ايران
كليدواژه :
آموزش , خودمراقبتي , عملكرد , بيماري ام اس
چكيده فارسي :
مقدمه: ام اس يك بيماري مزمن خودايميون است كه سيستم ايمني به ميلين اعصاب مركزي آسيب رساند. قطعات متعددي از سيستم اعصاب بدون ميلين شده و عملكرد حسي و حركتي را تحت تاثير قرار مي دهد بين سنين 40-20 سالگي، در زنان دو برابر مردان رخ مي دهد. درمان قطعي ندارد و باعث مشكلات فراوان در تمام جنبه هاي زندگي بيماران مي شود لذا انجام مداخله اي بدون عارضه و كارآمد به صورت آموزش خودمراقبتي براي بهبود عملكرد بيماران اهميت ويژه اي دارد. هدف از مطالعه حاضر تعيين تأثير آموزش خودمراقبتي بر عملكرد بيماران ام اس بود.
روش كار: مطالعۀ حاضر كارآزمايي باليني تصادفي شده بود كه روي90 بيمار ام اس شهر اردبيل در سال 1394 انجام شد بيماران با استفاده از روش تصادفي به دو گروه كنترل و مداخله تقسيم‌بندي شدند. قبل از مداخله، عملكرد بيماران با پرسش‌نامۀ خود ساختۀ پژوهشگر با ضريب آلفاي كرونباخ 0/98 به صورت چك ليست‌هاي مشاهده‌اي و مصاحبه‌اي نحوۀ عملكرد بيماران ام اس، براي بيماران هر دو گروه كنترل و مداخله تكميل شد. در گروه مداخله، آموزش خودمراقبتي به مدت 6 جلسه هر جلسه 60 دقيقه انجام شد. پس از انجام مداخله دوباره پرسش‌نامۀ فوق براي بيماران هر دو گروه تكميل شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخۀ 24 و آزمون توصيفي و تحليلي تجزيه و تحليل شد.
يافته‌ها: تفاوت معني داري بين دو گروه در شروع مطالعه وجود ندارد. بعد از مداخلۀ گروه مداخله نسبت به گروه كنترل تفاوت معناداري وجود داشت (0/0001 = P). اين در حالي است كه در گروه كنترل تفاوت معنيداري از نظر نحوۀ عملكرد در طول زمان مشاهده نشد. (0/07 = P).
نتيجه‌گيري: نتايج مطالعۀ حاضر نشان داد كه آموزش خودمراقبتي موجب بهبود عملكرد بيماران ام اس مي‌شود. بنابراين آموزش خودمراقبتي را مي‌توان به عنوان مداخله‌اي مفيد و مؤثر در بهبود عملكرد بيماران ام اس استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Introduction: MS is a chronic autoimmune disease in which the immune system
affects central myelin nerves and affects sensory and motor function.There is no
certain cure for it and it affects all of the aspects of the patients’ life. The purpose
of this study was to determine the effect of self-care education on the performance
of MS patients.
Methods: This study was a randomized clinical trial on 90 patients with MS,
in the city of Ardabil in 2015 and was carried out dividing them randomly into
control and intervention groups. Before the intervention, the researcher made questionnaires
with Cronbach’s alpha coefficient 98/0 and observation and interview
checklists were filled, for patients in both the intervention and control groups. The
intervention group experienced self-care education for 6 sessions; each session was
60 minutes. After the intervention, the questionnaires were completed for patients
in both groups again. Data was analyzed using statistical software SPSS24 and descriptive
and analytical tests.
Results: There is no significant difference between the two groups at the start of
the study. There was a significant difference between the intervention group and the
control group (P=0.0001). However, there was no significant difference in terms of
performance over time in the control group (P = 0/07).
Conclusion: Results of this study showed that self-care education will lead to
improve the performance of MS patients. So self-care education can be an effective
intervention for improving the performance of MS patients.
عنوان نشريه :
مراقبت پرستاري و مامايي ابن سينا
