عنوان مقاله :
فاكتورهاي پيش بيني كننده تنوتومي در روش پونستي جهت اصلاح كلاب فوت ايديوپاتيك
عنوان به زبان ديگر :
Predictive factors for tenotomy in Ponseti method for idiopathic clubfoot
پديد آورندگان :
طالب، حسن دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه ارتوپدي , تبريزي، علي دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه ارتوپدي , مندي، علي دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه ارتوپدي , درگاهي، رحيم دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه ارتوپدي , حسن زاده، رضا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه ارتوپدي
كليدواژه :
كلاب فوت , ايديوپاتيك , آشيل , تنوتومي , گچ گيري , پونستي
چكيده فارسي :
كلاب فوت تقريباً 1 در هر1000 تولد زنده اتفاق ميافتد و يكي از شايعترين نقصهاي مادرزادي است. روش غير جراحي براي درمان كلاب فوت ايديوپاتيك توسط پونستي به عنوان يك روش ترجيحي شرح داده شده است. تنوتومي يكي از بخشهاي اصلي اين روش است. هدف از اين مطالعه ارزيابي فاكتورهاي پيشبيني كننده تنوتومي در شروع درمان به روش پونستي است.
روشكار: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي تمام بيماران مبتلا به كلاب فوت ايديوپاتيك با سن زير 6 ماه كه از اول فروردين تا آخر اسفند ماه سال 1396 به درمانگاه ارتوپدي بيمارستان امام خميني اروميه مراجعه كرده بودند، و تحت درمان به روش پونستي قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. از آزمونهاي آماري پارامتريك نظير مجذور كاي اسكور و t-test استفاده شد. سطح معنيداري براي كليه آزمونها زير 05/0 بود.كليه تحليلها با استفاده از نرم افزارآماري SPSS نسخه 21 صورت گرفت.
يافتهها: تنوتومي در 39 پا از مجموع 52 پا (75 درصد) انجام شد. از 22 پا با امتياز پيراني اوليه ≥5 يا بيشتر، 5/95 درصد موارد نيازمند تنوتومي بودند. از 11 پا با امتياز اوليه ≤ 5/2، فقط در 2/18 درصد موارد تنوتومي انجام شد. بين نياز به تنوتومي و شدت اوليه بيماري بر اساس سيستم امتيازدهي پيراني ارتباط معنيداري وجود داشت (P<0.001). بعد از برداشتن گچ آخر، بين دو گروه تنوتومي شده و نشده تفاوتي از نظر شدت بيماري وجود نداشت (P=0.789). بيماراني كه تحت تنوتومي قرار گرفتند، به گچگيري بيشتري جهت اصلاح دفورميتي نياز نداشتند. در 34 پا گچگيري در دوره نوزادي (30 ≥ روز) شروع شد. تنوتومي در 11 پا در اين گروه سني انجام نشد. بين نياز به تنوتومي و سن در زمان شروع درمان ارتباط معنيداري وجود داشت (P=0.018).
نتيجهگيري: تنوتومي در تمام موارد لازم نيست. شدت دفورميتي در زمان تظاهر بيماري، به ويژه ميزان سفتي hindfoot و سن در زمان شروع درمان ميتواند نياز به تنوتومي را پيش بيني كند.
چكيده لاتين :
Background: Clubfoot occurs in approximately 1 in 1000 live births and is one of the most congenital birth
defects. The Non operative technique for the treatment of idiopathic club foot is described by Ponesti as a popular
method. Tenotomy is on integral step of this method. The purpose of this study was to evaluation of predictive
factors for tonotomy at the initiation of the Ponesti treatment.
Methods: In this descriptive cross-sectional study, all patients with idiopathic clubfoot under the age of 6 months
who had referred to the orthopedic clinic of Imam Khomeini Hospital in Urmia from April 1 to March 2017, and
were treated by pontic method, were included in the study. Parametric statistical tests such as chi-square and t-test
were used. The significance level for all tests was below 0.05. All analyzes were performed using SPSS software
version 21.
Results: Tenotomies were performed in 39 feet of 52 feet (75%). Of 22 feet with initial Pirani scores ≥ 5.0,
95.5% required a tonotomy. Of 11 feet with an initial scores≤2.5, only 18.2% required a tenotomy. There was a
significant difference between the need for tenotomy and severity of the deformity at onset of treatment (P<0.001).
Removal of the last cast, there was no significant difference between those that did and did not have a tenotomy
(P=0.789). Those that underwent tenotomy did not require more casts. Casting began in the newborn period (≤
30days) on 34 feet. Tenotomy was not needed in 11 feet. There was a significant difference between the need for
tonotomy and age at beginning of treatment (P=0.018).
Conclusion: Tenotomy is not required in all cases. Severity of the deformity at presentation, especially hindfoot
contracture and age at the beginning of treatment can predict the need for tenotomy.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز