تاثير روش تدريس گفتگويي در حلقه‌هاي كندوكاو فلسفي بر تفكر تاملي دانش‌آموزان ابتدايي

Effect of conversational teaching on philosophical rings on elementary students' reflective thinking

مقدمه: برنامه آموزش تفكر فلسفي به كودكان، برنامه­اي در جهت بهبود تفكر كودكان است. در اين روش يادگيرنده بدون كمك معلم، خود به كشف مفاهيم، اصول و قوانين مي­‌پردازد و از اين طريق به دانش­‌هاي لازم دست مي­‌يابد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير روش تدريس گفتگويي در حلقه‌­هاي كندوكاو فلسفي بر رشد تفكر تاملي دانش­‌آموزان پسر پايه ششم منطقه سنگر از توابع شهرستان رشت در ايران انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون_پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش­‌آموزان پايه ششم شهر سنگر بود كه از ميان آنها 60 نفر به روش نمونه­‌گيري خوشه‌­اي دو مرحله‌­اي انتخاب شدند و در دو گروه 30 نفره آزمايش و كنترل جايگزين شدند. جهت گردآوري داده‌­ها از پرسشنامه تفكر تأملي (Kember (2000 استفاده شد. به منظور اجراي متغير مستقل، هشت داستان از كتب كهن پارسي، مذهبي و متون بين­‌المللي براي گروه آزمايش انتخاب شد كه در هشت جلسه و هر جلسه يك داستان مورد كندوكاو قرار گرفت. داده­‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس ANCOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته­‌ها: نتايج نشان داد كه برنامه­هاي آموزش فلسفه­ورزي (فبك) بر ميزان بر رشد تفكر تاملي دانش­آموزان تاثير مثبت و معناداري گذاشته است .ميزان اندازه اثر آموزش­‌ها در تفكر تاملي 37 درصد بود. نتيجه­‌گيري: بنابراين مي­توان نتيجه گرفت با استفاده از روش تدريس گفتگويي، كودكان به گونه­‌اي پرورش مي­‌يابند كه بتوانند مهارت تفكر و استدلال خود را در جريان گفتگو بالا ببرند و مهارت تفكر تحليلي پيدا كنند.

Introduction: The program of teaching philosophical thinking to children is a program for improving children’s thinking. In this way, the learner, will discover the concepts, principles, rules and thus acquire the necessary knowledge without the help of the teacher. The present study aimed to investigate the effect of the teaching method of dialogue in philosophical study circles on the growth of thinking in sixth-grade boys in the Sangar district of Rasht city in Iran. Methods: This experimental study was a pretest-posttest with control group. The statistical population consisted of all sixth-grade students in Sangar city. Sixty of them were selected by twostage cluster sampling and replaced by two groups of 30 experimental and control groups. For collecting data, the Questionnaire for Reflective Thinking (Kember, 2000) was used. Eight stories from Persian, religious, and international texts were selected for the experimental group to run an independent variable, which had a storyline in eight sessions and each session. Data were analyzed using descriptive statistics and ANCOVA covariance analysis. Results: The results showed that teaching philosophical thinking positively and significantly affects children’s reflective thinking. The impact effect of training was 37%. Conclusion: Therefore, using the philosophy of teaching method, children are trained to develop their thinking and reasoning skills in dialogue and to develop analytical thinking skills.