شيوع عفونت‌هاي انگلي روده‌اي در بين مراجعين به بيمارستان شهيد قاضي سنندج در سال 1393

Prevalence of intestinal parasites in refereed Original Article patients to Shahid Ghazi hospital of Sanandaj province in the year of 2014

بيماري‌هاي انگلي ازجمله مسائل مهم و مشكلات غالب بهداشتي در كشورهاي در حال توسعه مي‌باشند. بديهي است مطالعه ميزان شيوع آلودگي و آگاهي از اپيدميولوژي انگل‌ها، نخستين گام در جهت كنترل آن‌ها خواهد بود. مطالعه دقيق اپيدميولوژيك و اختصاصي در شهرستان سنندج انجام نشده است و تصوير روشني از وضعيت انتشار اين انگل‌ها در شهر نامبرده وجود ندارد؛ بنابراين بر آن شديم تا ميزان شيوع انگل‌هاي روده‌اي را در 3000 مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد قاضي شهرستان سنندج بررسي كنيم. روش كار: مطالعه حاضر از نوع مقطعي بوده و با استفاده از داده‌هاي مربوط به 3000 نفر با گروه‌هاي سني متفاوت مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد قاضي شهر سنندج در سال 1393 انجام گرفت. نمونه‌هاي تازه به روش گسترش مستقيم آزمايش گرديد و اطلاعات توسط نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 18 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: از بين 3000 نفر مورد بررسي، 392 نفر (1/13 درصد) حداقل به يك نوع انگل روده‌اي (تك‌ياخته يا كرم) اعم از بيماري‌زا و غيربيماريزا آلوده بودند. فراوان‌ترين تك‌ياخته روده‌اي شامل انتامبا كلي (7/6 درصد) بوده و در رتبه‌هاي بعدي ژيارديا لامبليا (3 درصد)، بلاستوسيستيس هومينيس (2 درصد)، اندوليماكس نانا (1 درصد)، يداموبا بوتچلي (3/0 درصد)، انتاموبا هيستوليتيكا (06/0 درصد)، يك مورد تخم فاسيولا (03/0 درصد) و يك مورد تخم آسكاريس (03/0 درصد) بودند. نتيجه‌گيري: با انجام اين بررسي مي‌توان نتيجه گرفت شيوع انگل‌هاي روده‌اي در استان سنندج، به دليل وجود زمينه‌هاي آلودگي بالاست؛ بنابراين آموزش بهداشت لازم و ضروري است.

Introduction: Parasitic diseases are among the most important problems of many countries in the world, especially developing ones. The first steps of controlling the epidemics are epidemiological studies of parasites and their prevalence, and there has been no such studies done in Sanandaj before, therefore these studies for this province will be necessary to determine the prevalence rate. This study aims to investigate the prevalence of intestinal parasites in 3000 patients who have referred to Shahid Ghazi hospital of Sanandaj province during the year of 2014. Methods: In this cross sectional study, fresh samples of 3000 patients with different age groups were studied for intestinal parasitic infection using the direct expansion method on all samples. The data was analyzed using spss 18. Results: 392(13.1%) of participants were infected with at least one type of intestinal parasites (pathogenic/non-pathogenic protozoa/helminthes). The most common intestinal protozoa were Entamoeba coli (6.7%), Giardia lamblia (3%), Blastocystis hominis (2%), Endolimax nana (1%), Iodamoeba bütschilii(0.3%), Entamoeba histolytica(0.06%), Fasciola hepatica egg(0.03%) and Ascaric lumbricoides egg(0.03%). Conclusion: The results of this study revealed a high prevalence of intestinal parasites in Sanandaj province and it seems that attempting for hygiene education is necessary.