تأثير درمان بر مبناي پذيرش و تعهد بر شدت درد، سن تندرستي و درك از استرس در زنان مبتلابه سرطان پستان

The effectiveness of acceptance and commitment based therapy on biological age, pain intensity and stress in female breast cancer patients

زمينه و هدف: طبق آمار سرطان پستان شيوع بالايي در زنان ايراني دارد و سلامت جسمي و رواني آنان را به خطر مي‌اندازد. اين مطالعه باهدف تعيين تأثير درمان بر مبناي پذيرش و تعهد بر سن تندرستي، شدت درد و درك از استرس زنان مبتلابه سرطان پستان شهر تهران انجام شد. روش كار: اين تحقيق از نوع نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با پيگيري (سه ماه و شش ماه پس از پيگيري اول) است. از بين كليه زنان مبتلابه سرطان سينه شهر تهران با توجه به ملاك‌هاي ورود به تحقيق و به‌صورت داوطلبانه، نمونه تحقيق انتخاب و در دو گروه آزمايش (10 نفر) و گروه انتظار (10 نفر) به‌صورت تصادفي كاربندي شد. گروه آزمايش طي 8 جلسه 5/1 ساعته در جلسات گروهي درمان بر مبناي پذيرش و تعهد شركت كردند و گروه انتظار تا پايان طرح، برنامه درماني عادي خود را دريافت نمودند. داده‌ها به روش تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه برنامه درماني توانسته است سن تندرستي، شدت درد و درك از استرس را كاهش دهد و در طول زمان پايدار بماند (01/0p<). نتيجه‌گيري: بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه اين درمان مي‌تواند باعث بهبود شرايط زيستي رواني مبتلايان به سرطان پستان شود.

Background: According to statistics breast cancer is highly prevalent in Iranian women and poses a risk to their physical and psychological health. This study aims to determine the effectiveness of ACT on interleukin 6, biological age, pain intensity, and stress in female breast cancer patients in Tehran. Methods: This is a quasi-experimental study with a pretest-post test with follow-up design (three and six months after first follow-up). The research sample was selected from all women with breast cancer in Tehran based on research entry criteria and via voluntary sampling. Participants were randomly assigned into two experimental (n=10) and control (n=10) groups. The experimental group participated in 8 group sessions which lasted one hour and a half, and the waiting group received their normal treatment until the end of the study. The research data was analyzed with repeated measures ANOVA. Results: The results of data analysis showed that the treatment program was able to decrease biological age, pain intensity, and stress and was stable throughout time (p<0.01). Conclusion: Therefore, it could be concluded that this treatment can improve the biopsychological condition of cancer patients.