تحليل مدارهاي هويت و ديگري در گفتمان اعتدال‌گرايي (مطالعه موردي: مستندهاي انتخابات رياست‌جمهوري دوره‌هاي يازدهم و دوازدهم)

اين پژوهش بر آن است تا با نگاهي تطبيقي، چگونگي بازنمايي هويت در مستندهاي تبليغاتي گفتمان اعتدال‌گرايي را در دو دوره انتخابات رياست جمهوري يازدهم و دوازدهم در خرداد 1392 و ارديبهشت 1396 واكاوي نمايد. نوشتار پيش رو به‌گرد اين پرسش مي‌گردد كه: «در جريان مبارزات انتخابات رياست‌جمهوري يازدهم و دوازدهم، هويت چگونه در مستندهاي انتخاباتي نامزد هژمون‌شده، مفصل‌بندي‌شده و با كاربست چه نشانگان، مولفه‌ها و فرايندهايي توليد و بازتوليد شده است؟» در مقام پاسخ، اين مدعا مي‌آيد كه در جريان اين دو دوره انتخابات رياست‌جمهوري، گفتمان پيروز تبليغات خود را بر مبناي نمايش صورت‌بندي ايدئولوژيكي خاص خود مفصل‌بندي كرده‌ است كه در بافتار آن، خود و ديگري به‌گونه‌اي ويژه، در سايه دال كانوني مطرح و مرزهاي گفتمان به‌گونه‌اي ايجابي و سلبي نمايان مي‌شود. مبناي نظري پژوهش برپايه تعريف سه سطح طراحي شد. سطح خرد مبتني بر سازوكارهاي زباني مانند دلالت صريح و ضمني و پيوندهاي بينامتني است. در سطح مياني مفاهيم از راه كندوكاو زباني حاصل و به‌منظور دست‌يابي به مفاهيم كلان از رهيافت گفتماني لاكلا و موف و نورمن فركلاف استفاده مي‌شود. برمبناي يافته‌ها گفتمان اعتدال‌گرايي در هر دو دوره انتخابات رياست جمهوري با ابتناي بر رويكردي سلبي و دگرسازانه، به ترسيم مرزهاي هويت خود پرداخته و با استفاده از ابزار حاشيه‌راني، خود را به‌صورتي مثبت بازنمايي مي‌كند.