مقايسه روش هاي پول آف، پوش اوت و منشور شكافت براي تعيين چسبندگي بتن خودتراكم اليافي به عنوان لايه تعميري بر بستر بتني.

Comparison of pull-off, push-out and splitting prism tests for assessment of bonding between fiber-reinforced self-compacting concrete as a repair layer and concrete substrate.

با توجه به امكان استفاده از بتن خودتراكم - به علت عدم نياز اين نوع بتن به تراكم و جاري شدن تحت وزن خود - در شرايطي كه تراكم به سختي قابل انجام است، اين نوع بتن گزينه بسيار مناسبي براي استفاده به عنوان لايه تعميري در سازه هاي بتني و ترميم و مرمت آنها است. در اين ميان كيفيت چسبندگي اين لايه به بتن بستر از مهمترين عوامل دوام و عملكرد مناسب عمليات تعمير انجام شده مي باشد. بر اين اساس در اين مطالعه به بررسي چند عامل تاثير گذار بر چسبندگي بين دولايه يعني حجم خميره، نسبت آب به مصالح سيماني و مقدار الياف و تاثير آنها اولا بر ويژگي هاي رئولوژيكي بتن خود تراكم تعميري و دوم بر ويژگي هاي مكانيكي اين بتن شامل مقاومت فشاري، مقاومت كششي، مدول الاستيسيته و جمع شدگي آن و سوم بر كيفيت چسبندگي بين اين بتن و بتن بستر پرداخته شده است. به منظور تعيين چسبندگي بين دو لايه بتني از روش هاي پول- آف، پوش- اوت و منشور شكافت بهره گرفته شده است. نتايج نشان دادند كه به دليل تاثير زياد مقدار جمع شدگي بر چسبندگي دو لايه، عوامل كاهش جمع شدگي يعني كاهش حجم خميره، كاهش نسبت آب به مصالح سيماني و وجود الياف، منجر به افزايش چسبندگي مي شوند. در اين ارتباط مقدار دقيق تاثير هر يك از اين پارامترها بر مقدار چسبندگي دو لايه و نيز مقدار بهينه هر يك تعيين گرديد. همچنين ارتباط بين روش هاي مختلف تعيين چسبندگي دو لايه و مقدار كارامدي و دقت هر يك به دست آمد.

Considering using self-compacting concrete – because of no need to vibration and flow ability of this kind of concrete under its weight – under challenging situation for consolidation, it would be a very suitable option for using as repair layer in repairing and retrofitting of concrete structures. In this issue, quality of bonding between the repair layer and concrete substrate is one of the most important factors in durability and suitable performance of repairing works. On this base, in this research, some effective factors on bonding between two layers i.e. volume paste, water to cementitious materials and fiber dosages and their effects on rheological properties of repair self-compacting concrete firstly, on mechanical properties of it including compressive strength, tensile strength, modulus of elasticity and shrinkage secondly and on bonding quality between the self-compacting repair layer and concrete substrate finally have been assessed. For assessment of bonding between two concrete layers, three methods including pull-off, push-out and splitting prism have been used. The results show that because of highly effects of shrinkage on bonding, the factors that reduce shrinkage, i.e. volume paste, water to cementitious materials and fiber dosages will increase the bonding of the two concrete layers. In this issue, the exact effect of each of these parameters on bonding between the two concrete layers and the optimum value of them have been assessed. Also, the correlation between all three methods of assessment of bonding between self-compacting concrete as a repair layer and concrete substrate and preciseness of the methods have been found.