مقايسه گرايش به اعتياد و خودكشي در زنان آزارديده فيزيكي و جنسي ارجاع داده‌شده به پزشكي قانوني با زنان غيرآزارديده؛ مطالعه موردي استان فارس

اهداف: قربانيان خشونت از مشكلات روان‌شناختي از جمله افسردگي، اضطراب و عدم توانايي حل مسايل رنج مي‌برند. مطالعه حاضر با هدف مقايسه ميزان گرايش به اعتياد و خودكشي در زنان آزارديده فيزيكي و جنسي ارجاع داده‌شده به مراكز پزشكي قانوني استان فارس با زنان غيرآزارديده انجام شد. ابزار و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي از نوع مقطعي، ۱۰۵ نفر از زناني كه با شكايت آزار فيزيكي (۶۰ نفر) و آزار جنسي (۴۵ نفر) به مراكز پزشكي قانوني استان فارس از مهر ۱۳۹۶ تا خرداد ۱۳۹۷ ارجاع داده شده بودند به‌صورت هدفمند و ۶۰ نفر از زنان در مراكز تجمع مختلف مانند باشگاه‌هاي ورزشي و فرهنگ‌سراهاي سطح شهر شيراز به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها توسط پرسش‌نامه نگرش نسبت به اعتياد و مواد مخدر نظري و مقياس چندنگرشي تمايل به خودكشي اورباخ (MAST) جمع‌آوري شد و توسط آزمون‌هاي تحليل واريانس يك‌طرفه، تحليل واريانس چندمتغيري و تحليل واريانس تك‌متغيري و آزمون تعقيبي شفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمرات گرايش به اعتياد در زنان گروه آزارديده فيزيكي به‌طور معني‌داري بيشتر از زنان گروه عادي بود. بين گروه‌هاي آزارديده فيزيكي و جنسي با گروه عادي از نظر جاذبه زندگي، عدم پذيرش زندگي و جاذبه مرگ تفاوت معني‌دار وجود داشت. در مولفه عدم پذيرش مرگ نيز بين گروه آزارديده فيزيكي با گروه عادي تفاوت معني‌دار مشاهده شد (P 0/05 ). نتيجه‌گيري: زنان آزارديده فيزيكي و جنسي در مقايسه با زنان غيرآزارديده، گرايش بيشتري به خودكشي و اعتياد دارند.