ضرورت گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي: مباني، موانع و سيستم‌ها

مقدمه: خطاي پزشكي يك مساله شايع در جوامع است و پرونده‌هاي خطاي پزشكي بخش قابل توجهي از پرونده‌هاي كيفري و حقوقي را تشكيل مي‌دهند. به‌منظور كاهش اين خطاها و افزايش ايمني بيماران راهكارهايي براي شناسايي و مديريت خطاها در پيش گرفته شده كه يكي از اين راهكارها شفاف‌سازي و گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي ضرورت گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي و مباني و موانع آن انجام شد. نتيجه‌گيري: بنا بر اصول عدم آسيب‌رساني، خودمختاري، خيرخواهي و عدالت كه اصول اساسي اخلاق پزشكي هستند كادر درمان موظفند كه خطاهاي رخ‌داده را به بيمار يا ولي وي گزارش دهند. با اين حال، گزارش‌كردن خطاهاي پزشكي از سوي كادر درمان امري است كه به‌ندرت صورت مي‌پذيرد و ترس از تعقيب قانوني، ترس ازدست‌دادن احترام بين همكاران و بي‌صلاحيت تلقي‌شدن در بين آنها و غيره موانعي براي افشاي خطاها محسوب مي‌شوند. بنابراين ايجاد فرهنگ و فضاي مناسبي كه كادر درمان بتوانند به دور از ترس و سرزنش به بيان خطاهاي پزشكي صورت‌گرفته بپردازند و راه‌اندازي يك سيستم گزارش‌دهي اجباري در زمينه خطاهاي پزشكي كه ضمانت اجراي مدني يا كيفري مناسب براي عدم گزارش خطاها را در بر داشته باشد، مي‌تواند گام مهمي در جهت تامين حقوق و ايمني بيمار، بهبود عملكرد سازمان‌هاي بهداشتي و درماني و كاهش خطاهاي پزشكي باشد.