مفهوم انسان در فقه و حـقوق اسلامي و بازخورد آن با نظريه هاي عرفان و تصوف

موضوع مقاله، تأملي در حوزة معرفت‌شناسي وضعيت انسان در فقه و حقوق و ارتباط آن با عرفان و شيوه تفكر عرفاني است. اين پژوهش براي جواب‌دادن به اين پرسش است كه حقوق انساني و مراتب آن به چه صورت در فقه و عرفان، به صورت هاي گوناگون تبيين شده و داراي چه مراتبي است. پژوهش نظري (Theoretical) با روش تحليلي ـ توصيفي (Analytical - Descriptive) و رويكردي شيوة تحليل متن هاي پژوهش است.فرضية اصلي پژوهش، پيوند نظريه ها و ديدگاه هاي عرفاني با مباني حقوق فردي ـ اجتماعي انسان است. حقوق و راهبردهايي كه در فقه و اصول اسلامي نيز تبيين شده است. برخي از نظريه هاي عرفاني در پي ساخت جايگاه و به تبع آن حقوق انساني براي انسان هستند. برخي ديگر براساس حقوق تعريف شدة اشخاص، نظريات خود را عنوان كرده اند.