انگاره هاي عالمان مسيحي از ويژگي اجتماعي پيامبر اسلام(ص) از قرن هشتم تا چهاردهم ميلادي

از آغازين سال هاي ظهور اسلام و گسترش آن در سرزمين هاي مسيحي نشين، موضع گيري متفاوتي نسبت به اسلام و بخصوص پيامبر(ص) گرفته شد و عمده اين مواضع، قالب مقابله داشت. حضرت محمد(ص) در آثار مسيحي، چهره اي بيمارگونه، متمايل به سحر و جادو، حيله گر، شهوت ران، انتحارطلب و مقلد مسيحيت، معرفي شده است، انگاره هايي كه مستقيماً در شكل گيري تصورات غربي از پيامبر اكرم(ص) تأثير داشته است.اين انگاره ها در دو گونه ويژگي فردي و اجتماعي پيامبر(ص)، شناسايي شد. در مقاله حاضر، بي آنكه در پي بررسي علت ظهور تصاوير در ذهنيت عالمان غربي باشيم، كوشش شده تا نسبت ميان متغيرهايي چون محل نشو و نما، وابستگي سياسي و رشته تخصصي عالمان مسيحي با انگاره هاي آنان از ويژگي اجتماعي پيامبر(ص) طي قرن هشتم تا چهاردهم ميلادي، مورد بررسي قرار گيرد. اين پژوهش، در پي پاسخگويي بدين سؤال است كه چه رابطه معناداري ميان متغيرهاي فوق و انگاره عالمان مسيحي از ويژگي هاي اجتماعي پيامبر(ص) وجود دارد؟ نتايج نشان داد كه عالمان مسيحي، با وجود تفاوت دوره زماني، زادگاه و حرفه، انگاره واحدي از ويژگي هاي اجتماعي پيامبر اسلام داشته اند.