توزيع و فراواني علت مرگ بيمارستاني برحسب سن، جنس و سال مراجعه در بيماران بستري بيمارستان آيت الله روحاني بابل

سابقه و هدف: سهم قابل توجهي از مرگ وميرهاي جامعه در مراكز بيمارستاني اتفاق مي افتد. بررسي علل مرگ ومير در هر منطقه، مي تواند به عنوان پايه اي براي بهبود وضعيت بهداشت و درمان و نيز كاهش عوامل خطرساز باشد. مطالعه حاضر باهدف توزيع و فراواني علت مرگ بيمارستاني برحسب سن، جنس و سال مراجعه بيماران بستري در بيمارستان روحاني بابل انجام شد. روش كار: اين مطالعه ي توصيفي تحليلي در بازه زماني 1389 تا 1393 بر روي 3407 پرونده بيماران فوت شده بيمارستان آيت الله روحاني بابل به صورت سرشماري انجام شد. داده ها با استفاده از اطلاعات ثبت شده در واحد مدارك پزشكي جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS22 و آزمون هاي توصيفي و تحليلي (كاي دو) تجزيه وتحليل شد. يافته ها: بر اساس نتايج ميزان مرگ ومير در مردان بيشتر از زنان گزارش شد (55.5%). همچنين بيشترين و كمترين ميزان مرگ ومير خام به ترتيب در بخش ICU و اتاق عمل بود. بيشترين زمان بستري تا فوت مربوط به بخش ICU.OH با ميانگين و انحراف معيار 17.81 ±13.09 بود. در بررسي علل مرگ ومير بر اساس ICD10 مشخص گرديد كه بيماري هاي دستگاه گردش خون (38.7%)، سرطان ها (18.7%)، بيماري هاي سيستم عصبي (16.2%) و بيماري هاي دستگاه تنفس (11.1%) شايع ترين علل مرگ ومير بيماران فوت شده بودند. همچنين كمترين علل نيز مربوط به مرگ ناشي از آسيب ديدگي ها و علل خارجي مرگ ومير گزارش شد. بررسي علل مرگ ومير در سال هاي موردبررسي حاكي از روند افزايشي و معني داري مخصوصاً در علل عمده مرگ ومير (بيماري هاي دستگاه گردش خون، سرطان ها، سيستم عصبي و تنفسي) مي باشد. نتيجه گيري: در مطالعه حاضر با توجه به معيار ICD10، به ترتيب بيماري هاي سيستم قلب و عروق، سرطان ها و بيماري هاي سيستم عصبي مهم ترين علل مرگ بيماران بودند. در همين راستا، اقدامات پيشگيرانه و كنترلي براي كاهش ريسك فاكتورهاي مؤثر در بروز اين بيماري ها پيشنهاد مي گردد.