طراحي مدل الگوي مناسب همكاري جهت رابطه ميان دو سازمان همكار با استفاده از فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و بر مبناي مدل BOCR

امروزه با افزايش رقابت جهاني در فضاي كسب و كار، شركت‌ها براي بقا و دستيابي به سود معقول نياز به يك رابطه تنگاتنگ با تأمين‌كننده خود دارند. اخيراً محققان، مدل‌هايي را براي انتخاب تأمين‌كننده بررسي كرده‌اند، كه به موضوع تعيين الگوي همكاري با همكاران منتخب توجه كمتري شده است. با وجود تحقيقات زيادي كه درخصوص انواع مدل‌هاي همكاري، ويژگي‌ها، الزامات و دستاوردهاي آنها صورت گرفته، ولي ارائه يك الگو مناسب و جامع براي انتخاب مناسب‌ترين نوع رابطه ميان دو سازمان همكار مورد توجه كافي قرار نگرفته است. به‌طور كلي الگوهاي همكاري بين تأمين‌كننده خريدار شامل برون‌سپاري، اتحاد راهبردي، سرمايه‌گذاري مشترك و تملك مي‌باشد. هدف از اين تحقيق طراحي مدلي است كه با توجه به ويژگي‌هاي محصول، شرايط كسب و كار و اهداف سازمان الگوي همكاري مناسب تعيين مي‌شود. در اين مدل از ساختار سود، فرصت، هزينه و ريسك كه يك الگو جامع و پركاربرد براي در تصميمات راهبردي مي‌باشد، استفاده شده است. در اين تحقيق، انتخاب الگوي همكاري ميان دو سازمان همكار، در جهت طراحي اجزا رادار بررسي شده است. با مطالعه كتابخانه‌اي و مصاحبه با خبرگان سازمان صنعت دفاعي ايران، عوامل مؤثر بر انتخاب الگوي همكاري مناسب براي رابطه ميان دو سازمان همكار، شناسايي و اولويت‌بندي گرديد. يك مدل فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) جهت اولويت‌بندي معيارها و زير‌معيارهاي مربوطه طراحي شده است. مقايسات زوجي براساس نظر خبرگان صورت پذيرفته و نتايج به كمك نرم‌افزار سوپر دسيژن تحليل شده است.