اثر بي تمريني بر عوامل آمادگي جسماني و پاسخ لاكتات خون در دختران نوجوان تكواندوكار

زمينه و هدف: بي تمريني موجب تغييراتي در پاسخ لاكتات خون و عوامل آمادگي جسماني مي شود. بنابراين هدف تحقيق حاضر بررسي تاثير سه هفته بي تمريني بر پاسخ لاكتات خون به تمرين ميت زني و عوامل آمادگي جسماني مرتبط با تكواندو در دختران نوجوان بود. روش تحقيق: هجده تكواندوكار دختر با ميانگين سني 64/1±13 سال و سابقه ورزشي 05/1±07/6 سال به صورت تصادفي به دو گروه تمرين (9 نفر) و بي تمرين (9 نفر) تقسيم شدند. متغيرهاي تحقيق قبل و بعد از سه هفته در هر دو گروه اندازه گيري شدند. گروه بي تمرين در اين 3 هفته تمرينات خود را قطع كردند، اما گروه ديگر به برنامه تمريني خود ادامه دادند. لاكتات خون قبل و بلافاصله بعد از تمرين ميت زني اندازه گيري شد؛ بدين صورت كه پس از 20 دقيقه گرم كردن، تمرين ميت زدن (تمرين پرقدرت، با شدت زياد در مدت زمان كم) با 3 تكرار و هر تكرار به صورت 20 ثانيه فعاليت و 20 ثانيه استراحت به اجرا درآمد. هم چنين شاخص هاي چابكي، توان بي هوازي، توان عضلاني و سرعت عكس العمل با آزمون هاي معتبر مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر براي بررسي تغييرات درون گروهي و آزمون MANCOVA براي مقايسه بين گروه ها مورد استفاده قرار گرفت و سطح معني داري 05/0 gt; pدر نظر گرفته شد. يافته ها: در هر دو گروه در پاسخ به تمرينات ميت زني، لاكتات خون به طور معني داري افزايش معني داري پيدا كرد (001/0=p)؛ اما اين پاسخ بعد از سه هفته  مداخله در نظر گرفته شده، تفاوت معني داري نداشت (00/1=p). بعد از سه هفته بي تمريني، متغيرهاي توان عضلاني (01/0=p)، چابكي (04/0=p) و توان بي هوازي (01/0=p) بطور معني داري نسبت به قبل از سه هفته بي تمريني افت پيدا كرد؛ اما سرعت عكس العمل تغيير معني داري نداشت (17/0=p). نتيجه گيري: به نظر مي رسد سه هفته بي تمريني دختران تكواندوكار تغييري در پاسخ لاكتات خون به تمرين ميت زني، و سرعت عكس العمل بوجود نمي آورد، اما موجب افت ساير شاخص هاي آمادگي جسماني وابسته به مهارت مي شود.