بررسي كارايي مواد زيستي خون در درمان زخم‌هاي ليشمانيايي

زمينه و هدف: هدف از انجام اين مطالعه بررسي اثرات درماني ليزات پلاكت بر روي زخم‌هاي ايجادشده توسط انگل ليشمانيا است.مواد و روش‌ها: در اين پژوهش از همستر به‌عنوان مدل حيواني موردمطالعه و از ليشمانيا ماژور (فرم پروماستيگوت) جهت ايجاد عفونت استفاده گرديد. بعد از آلوده كردن همستر بافرم پروماستيگوت انگل ليشمانيا ماژور، از روش Real-time PCR جهت پيدا كردن بخشي از ژنوم اختصاصي انگل با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي استفاده گرديد. تزريق پلاكت، عصاره پلاكتي و پلاسما به محل ضايعه انجام شد و پس از انجام روش رنگ‌آميزي H E، محل ضايعه با استفاده از روش ميكروسكوپي موردبررسي قرار گرفت. نتايج: نتايج روش Real-time PCR آلودگي همسترها را به انگل ليشمانيا تائيد كرد. بررسي نماي هيستوپاتولوژي نشان داد كه در نمونه‌هاي درمان شده با پلاسماي غني از پلاكت، پاسخ التهابي و نكروز بافتي به همراه مقادير بسيار زياد انگل وجود دارد. ميزان گستردگي زخم‌ها در هر دو گروه درمان شده با پلاسما و ليزات پلاكتي به‌طور قابل‌توجهي كاهش پيداكرده بود، اما در بررسي ميكروسكوپي كاهش قابل‌توجه تعداد انگل در هيستوسيت ها به همراه التهاب بسيار كمتر در بافت پوست در گروه درمان شده با ليزات پلاكتي نسبت به گروه پلاسمايي مشاهده شد.نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داده كه ليزات پلاكتي عملكرد بهتر و بالاتري در مقايسه با ساير بيومواد در بهبود و التيام زخم‌هاي ليشمانيايي دارد.