عنوان مقاله :
شيوع آسيب هاي ناشي از ابزار برنده و پيامدهاي حاصل از آنها در كاركنان بيمارستان هاي استان قم
عنوان به زبان ديگر :
The Prevalence of Sharp Object Injuries and Consequences in the Hospital Staff of the Qom Province
پديد آورندگان :
ناطقي رستمي، محمود انستيتو پاستور ايران - بخش انگل شناسي پزشكي، تهران , درزي، فاطمه انستيتو پاستور ايران - بخش انگل شناسي پزشكي، تهران
كليدواژه :
ابزار برنده , نيدل استيك , ويروس هپاتيت , مخاطرات شغلي , بيمارستان
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: آسيبهاي ناشي از ابزار برنده بهعنوان يكي از خطرات مشاغل بهداشتي - درماني شناخته ميشود كه پيشگيري از آنها در دستورالعملهاي ايمني مشاغل آورده شده است. اين مطالعه با هدف بررسي همهگيريشناسي آسيبهاي ناشي از ابزار برنده و پيامدهاي حاصل از آنها در كاركنان بيمارستانهاي استان قم انجام شد.
روش بررسي: اين تحقيق به شكل توصيفي - تحليلي گذشتهنگر بر روي پروندههاي سه سال اخير كاركنان انجام شد. تجزيه و تحليل آماري داده هاي اين مطالعه بهوسيلهي نرمافزار SPSS انجام شد و براي مقايسه گروهها از آزمونهاي آماري كاي مربع (k2) و تي تست (T-test) و آزمون دقيق فيشر (Fisher Exact test) استفاده شد. لازم به ذكر است به تمامي بيماران اين اطمينان داده شد كه اطلاعات محرمانه باقي خواهد ماند و در صورت انتشار، اسامي افراد ذكر نخواهد شد.
يافتهها: مجموعاً 100 نفر(59 زن و 41 مرد) از كاركنان بهداشتي درماني بيمارستانهاي موردمطالعه كه سابقه ثبت صدمات ناشي از اجسام برنده را در پرونده داشتند وارد مطالعه شدند. ميانگين سني افراد آسيبديده 6/4±42 سال و فراواني افراد بالاتر از 30 سال بيش از افراد كمتر از 30 سال بود (05/P<0). بيشترين درصد آسيبها مربوط به پرستاران (و پيراپزشكان) با 47% و كمترين ميزان مربوط به پزشكان با 15% موارد بود (05/P<0) كه اغلب در نوبت شب (57%) و بخشهاي جراحي (21%) ، اورژانس و تزريقات (20%) رخ داد. سرسوزن سرنگ (51%) و سوزن بخيه (42%) با اختلاف معنيدار عامل بيشترين آسيب بودند. 28% از افراد منبع HBs Ag مثبت داشتند گرچه در پايش افراد آسيبديده هيچكدام از آزمايشها مثبت نشدند.
نتيجهگيري: ازآنجاييكه وقوع جراحات با اجسام برنده بهويژه در نوبت شب ممكن است در انتقال عفونتهاي منتقله از خون نظير ويروس هپاتيت نقش داشته باشد؛ ضروري است اين آسيبها يكي از مخاطرات مهم شغلي بهويژه براي كاركنان مراكز بهداشتي - درماني محسوب شده و بهطور كامل موارد اين اتفاقات مراقبت شوند.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Sharp injuries are known as one of the hazards of Health Care workers. This study was designed to determine the epidemiology of sharp injuries of staffs in the Qom province.
Materials and Methods: This is a descriptive-analytical and retrospective study which is done on the sharp injuries patients files in the last three years in Qom province. Statistical analysis of data was performed by using SPSS software (Ver. 22).k2, t-test and Fisher’s exact tests were used to compare groups.
Result: Totally 100 subjects (59 female and 49 men) who had a history of injuries accident were included from Qom provinces’ hospitals. The mean age of the subjects was 42±6.4 years and the frequency of those over 30 years was significantly higher than other age groups (P<0.05). The highest percentage of injuries was related to nurses and paramedics with 47% and the lowest rate to physicians (15%) (P<0.05); most of them were working at nights (57%) in surgery (21%) and emergency (20%) units. Syringe (51%) and suture (42%) needles were responsible for most of the injuries (P<0.05). Most of subjects were negative for viral infections tests, but 28% of them were HBs Ag positive. Other laboratory tests were also negative for the affected subjects.
Conclusion: As sharp injuries especially in the night shifts might have a role in the transfer of blood burn infections including Hepatitis viruses, it is necessary to recognize sharp injuries as a major occupational hazard, especially for health care staff, and accidents should be included in surveillance programs.
عنوان نشريه :
ارتقاي ايمني و پيشگيري از مصدوميت ها