عنوان مقاله :
بررسي فراواني خودسوزي و رابطه آن با وضعيت اجتماعي و دموگرافيكي بيماران مراجعه كننده به بيمارستان قطب الدين شيرازي طي سالهاي 1385 تا 1390
عنوان به زبان ديگر :
Evaluating the frequency of Self-Immolation and its Relationship with Social and Demographic Status of the Patients Referring to Ghotboddin E Shirazi during the Years 2006 and 2011
پديد آورندگان :
كشفي، منصور دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده بهداشت و تغذيه - مركز تحقيقات علوم بهداشتي , يزدانخواه، مريم دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده بهداشت و تغذيه - مركز تحقيقات علوم بهداشتي , خاني جيحوني، علي دانشگاه علوم پزشكي فسا - دانشكده بهداشت و تغذيه - مركز تحقيقات علوم بهداشتي، فسا , كريمي، مجتبي دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده بهداشت و تغذيه - مركز تحقيقات علوم بهداشتي
كليدواژه :
خودسوزي , خودكشي , وضعيت اجتماعي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: خودكشي، عمل آسيب رساندن به خود به قصد انهدام نفس است. يكي از روشهاي فجيع اقدام به خودكشي خودسوزي است كه در جوامع شرقي شيوع بالايي دارد. مطالعه حاضر به بررسي فراواني خودسوزي و رابطه آن با وضعيت اجتماعي و دموگرافيكي اقدام كنندگان به اين عمل ميپردازد.
مواد و روشها: در مطالعه مقطعي حاضر كليه پروندههاي بيماران مراجعه كننده به بيمارستان سوختگي قطبالدين شيرازي طي سالهاي 1385 تا 1389 به صورت سرشماري مورد بررسي قرار گرفتند. دادههاي جمع آوري شده به نرم افزار SPSS-16 وارد و با استفاده از روشهاي آماري توصيفي و آزمون مجذور كاي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: نتايج نشان داد كه در طي 5 سال، از 2071 مورد بيمار سوختگي 439 مورد (1/21 درصد) ناشي از خودسوزي بوده است. توزيع فراواني خودسوزي در زنان 7/70 درصد، در متأهلين 4/58 درصد و در جمعيت روستايي 6/56 درصد برآورد گرديد. بيشترين موارد در گروه سني 44-25 سال (4/47 درصد) بود. در بيشتر موارد خودسوزي با مايعات قابل اشتعال به ويژه نفت و بنزين (به ترتيب 8/71 درصد و 3/17 درصد) و در منزل (8/90 درصد) رخ داده بود. 8/67 درصد موارد خودسوزي منجر به مرگ فرد شده بود. بالاترين انگيزه اقدام به خودسوزيها اختلافات خانوادگي (1/62درصد) به دست آمد.
نتيجهگيري: بالا بودن ميزان خودسوزي در گروه زنان و گروههاي سني نوجوانان و جوانان قابل توجه و داراي اهميت بسزايي ميباشد و بايستي به عنوان يك مسئله مهم از نظر بهداشت روان مورد توجه قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Background & Objective: Suicide is the act of injuring oneself in order to destruct one’s life. One of the worst ways to attempt suicide, especially in eastern countries, is self- burning. This study aimed to show the frequency of self- burning and its relationship with social and demographic status.
Materials & Methods: In this cross-sectional study, all medical records of patients who admitted to Ghotbeddin E Shirazi hospital for burns during the years 2006 and 2011 were collected. The data were analyzed by SPSS-16 software, descriptive statistical methods and chi-square tests.
esults: The results showed that from 2071 cases of burn patients admitted to Ghotbeddin E Shirazi Hospital, 439 cases (21.1%) have been caused by self-immolation. The proportion of self-immolation among women was 70.7%, in married was 58.4%, and in rural population was 56.6%. It was most prevalent in the age group of 25-44 years old (47.4%). In most cases, self-immolation was occurred with flammable liquids especially oil and gasoline (71.8% and 17.3%, respectively) and at home (90/8%). 67.8% of cases lead to death. (Case-fatality rate was 67.8%). The most cause of self-immolation attempting was family disputes.
Conclusion: High self-immolation rate in females and the age group of adolescents and youth is significant which should be considered as an important issue in terms of health.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا