مطالعۀ اثر تركيب گياهي Gossypol بر حساسيت سلول‌هاي توموري گليوبلاستوما به پرتودرماني به‌روش سنجش كلوني‌زايي

Effects of Gossypol on Radiosensitivity of U-87MG Cell Line by In-Vitro Colonogenic Assay

مقدمه: گليوبلاستوما بدخيم‌ترين و معمول‌ترين فرم تومورهاي سيستم عصبي مركزي مي‌باشد. گرچه گليوبلاستوما به نقاط دوردست متاستاز نمي‌دهد، ولي به‌دليل حساسيت مكان تومور، جراحي در بسياري از موارد امكان‌پذير نمي‌باشد. پرتودرماني روشي مناسب و مفيد جهت مقابله با اين نوع تومور مي‌باشد كه مي‌تواند پس از جراحي جهت از بين بردن سلول‌هاي باقي‌مانده‌ يا به‌تنهايي مورد استفاده قرار گيرد ولي اغلب تومورهاي گليوبلاستوما مقاومت پرتويي بالايي از خود نشان مي‌دهند. بنابراين تلاش براي‌ يافتن تركيبات بيولوژيكي كه پاسخ سلول‌هاي توموري را به پرتو افزايش ‌دهند، اثربخشي پرتودرماني را بهبود مي‌بخشد. هدف از مطالعۀ حاضر بررسي اثر تركيب گياهي گاسيپول بر پاسخ سلول‌هاي توموري گليوما به پرتو در ردۀ سلولي U-87 MG مي‌باشد. روش بررسي: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده از تست تريپان‌بلو و كلوني‌زايي با دارو، غلظت Mμ 1 كه حداقل تأثير را بر‌روي Viability و كلوني‌زايي داشت، براي انجام ساير تست‌ها انتخاب گرديد. پس از‌ يافتن غلظت مناسب دارو، تست كلوني‌زايي در حضور دارو و دوزهاي مختلف پرتو (2، 4 و 6 گري )، هريك به‌تنهايي و تيمار تركيبي از آن‌ها انجام گرفت. ردۀ سلولي U-87 MG از سلول‌هاي آستروسيت (نوعي سلول گليال‌ يا پشتيبان) گليوبلاستوماي بدخيم انساني جدا شده است. اين ردۀ سلولي از انستيتو پاستور ايران تهيه شده است. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه در تيمارهاي تركيبي (پرتو +گاسيپول) در‌مقايسه با تيمارهاي تنها، توانايي كلوني‌زايي سلول‌هاي توموري گليوبلاستوما به‌طور معني‌داري كاهش‌ يافته است. از‌سوي‌ديگر داده‌هاي حاصل از منحني بقا، واكنش ميان گاسيپول و پرتو را به‌صورت سينرژيسم نشان مي‌دهد بدين‌معني كه اثر گاسيپول به‌همراه پرتو در كاهش كسر بقا از مجموع اثر هر‌يك به‌تنهايي بيشتر است. نتيجه‌گيري: از مهم‌ترين دلايل مقاومت پرتويي سلول‌هاي گليوما مي‌توان بيان بالاي پروتئين‌هاي آنتي‌آپوپتوتيك را ذكر نمود كه مهار اين پروتئين‌ها توسط گاسيپول سبب افزايش پاسخ اين سلول‌ها به پرتو گرديده است.

فاقد چكيده لاتين