اثربخشي آموزش بهبود خلق مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش افسردگي و بهبود سبك هاي فرزند پروري مادران در زرين شهر

The Effectiveness of Mood Improvement Training based on Acceptance and Commitment on Reducing Depression and Improving Mothers' Parenting Styles in Zarinshahr

اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش افسردگي و بهبود سبك‌هاي فرزندپروري مادران در شهر زرين‌شهر اجرا گرديد. روش كار: روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل و آزمايش بود. جامعه‌ي آماري شامل كليه‌ي مادران كودكان پيش‌دبستاني شهر زرين‌شهر در سال 1394 بود. بدين منظور 40 نفر از اعضاي جامعه‌­ آماري كه داراي معيارهاي ورود به پژوهش بودند به شيوه نمونه­ گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و گروه كنترل (20 نفر) گمارده شدند. آزمودني‌ها قبل و بعد از مداخله و در مرحله پيگيري به ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه­هاي افسردگي بك (1961)، سبك‌هاي فرزندپروري بامريند (1973)، پاسخ دادند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد (هيس، 2005) قرار گرفتند، اما بر گروه كنترل هيچ مداخله­اي صورت نگرفت. يافته ها: داده‌ها در دو سطح توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (تحليل واريانس با اندازه‌هاي تكراري) تحليل شدند. نتايج حاكي از آن بود كه آموزش بهبود خلق مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش افسردگي و بهبود سبك‌هاي فرزند‌پروري مادران در شهر زرين‌شهر تأثير معني‌دار داشته است (05/0p<). نتيجه گيري: بنابر يافته ­هاي پژوهش مي­توان نتيجه گرفت آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش افسردگي مادران و بهبود سبك‌هاي فرزندپروري آنان مؤثر است.

Introduction: The aim of this study was to determine the effects of mood improvement training based on acceptance and commitment on reducing depression and improving mothers' parenting styles in Zarinshahr. Methods: The quasi-experimental method of this research was based on pretest, posttest and follow-up with control group and experimental group. The population of this research consisted of all mothers of pre-school children in Zarinshahr in 2015. The intended sample included 40 people of the population opted through sampling method, selected via convenience sampling method and randomly assigned into experimental (20) and control (20) groups. The participants responded to the instruments of this research including Baumrind parenting styles (1973) and the Beck depression (1961) questionnaires before and after the intervention. While control group was being expectedly passed through, the experimental one was taught in the course of 8 sessions upon acceptance and commitment (Hiss, 2005). Results: The obtained data were analyzed through descriptive (mean and standard deviation) and inferential (ANOVA with repeated measures) analyses. The endresults indicated the fact that mood improvement training based on acceptance and commitment towards diminishing mothers’ depression and improving mothers' parenting styles in Zarinshahr was significantly effective (p<0.05). Conclusion: Therefore, it could be concluded that mood improvement training based on acceptance and commitment would have critical effects on decreasing mothers’ depression and improving mothers’ parenting styles.