بررسي تأثير اصلاح تكنيك بر فعاليت عضلات منتخب در مردان فعال مبتلا به پرونيشن عملكردي مچ پا حين عملكرد فرود

Effect of Technique Correction Protocol on Hamstring Muscle Activity following Fatigue Protocol in Patients with Pronation

زمينه و هدف: مبتلايان به پرونيشن مچ پا كه به شكل ويژه عوامل دروني خطرساز آسيب اندام تحتاني را به همراه دارند، بررسي استفاده از پارامترهاي كنترل حركتي و مشاهده اثر بخشي آن در اصلاح حركت و پيشگيري از آسيب اين افراد در شرايط نزديك به فعاليت ورزشي و همراه خستگي محيطي و موضعي مي تواند يافته سودمندي در جهت كاهش خطرپذيري آسيب اين افراد باشد. روش بررسي: طرح تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي مي‌باشد. 20 مرد جوان فعال با دامنه سني و مبتلا به پرونيشين مچ پا در يك پروتكل خستگي عملكردي اندام تحتاني شركت متعاقبا تست فرود از جعبه 30 سانتي متري و ارزيابي الكترومايوگرافي عضله همسترينگ را در چهار زمان بدون مداخله و بدون خستگي، با مداخله و بدون خستگي، بدون مداخله و با خستگي و با مداخله همراه خستگي انجام دادند. يافته ها: نتايج تحليل واريانس اندازه گيري مكرر نشان دارد كه بين فعاليت عضلاني در زمان هاي بدون مداخله و بدون خستگي، با مداخله و بدون خستگي و همچنين با مداخله همراه خستگي تفاوت معنادار (p=0.001) وجود دارد و بين زمان هاي بدون مداخله و بدون مداخله همراه خستگي تفاوت معناداري (p>0.05) ديده نشد. نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد اصلاح تكنيك فرود مي تواند با تغيير فعال سازي عضله همسترينگ طبق فاكتور هاي كاهنده اثبات شده خطر آسيب زانو، مچ و نهايتا تنه را در مردان مبتلا به پرونيشن عملكردي مچ پا كاهش دهد.

Background and Objective: evaluation of the use of motor control parameters and its efficacy in correcting movement and preventing injury in exercise and Environmentally and locally fatigue conditions can be a useful finding to reduce the risk of injury to these individuals. Materials and Methods: Technique correction intervention was performed on twenty people with age 20±1.38 with ankle pronation in Functional Agility Fatigue Short-Term protocol. Research data were extracted using biometrics, MATLAB, excel software and analyzed by SPSS software using Shapiro test, ANOVA repeated measure and Bonferroni post hoc test Results: There was no significant difference between pre-testfatigue, technique-fatigue and technique correction times. Conclusion: It seems that correction of the technique can be done by optimally modifying the landing pattern and activating the medial hamstring, lateral hamstring, reducing the risk of knee injury, ankle and trunk in both with and without fatigue in patients with ankle pronation.