عنوان مقاله :
تأثير برنامه خود مراقبتي مبتني بر برنامه كاربردي موبايل بر تعادل افراد مبتلا به مولتيپپل اسكلروزيس
عنوان به زبان ديگر :
The effect of mobile-based self-care program on balance of people with Multiple Sclerosis
پديد آورندگان :
داودوند شيرمحمد دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات پرستاري مامايي جامعه نگر , مسعودي رضا دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات پرستاري مامايي جامعه نگر , صفيان عباس دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - كميته تحقيقات دانشجويي , سدهي مرتضي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي وآمارزيستي , طهماسبيان شهرام دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده بهداشت - دانشكده فناوري هاي نوين - گروه زيست فناوري پزشكي , جيواد ناهيد دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده پزشكي - گروه اعصاب
كليدواژه :
برنامه كاربردي موبايل , خودمراقبتي و تعادل , مولتيپل اسكلروزيس
چكيده فارسي :
مروزه استفاده از فناوري سلامت همراه براي بهبود سلامت، يك فرصت فوق العاده براي كشورهاي در حال توسعه ارائه مي كند تا با صرفه جويي در منابع كمياب و آموزش پزشكي از راه دور، سيستم بهداشتي كارآمدتري داشته باشند. لذا مطالعه حاضر با هدف تأثير برنامه خود مراقبتي مبتني بر برنامه كاربردي موبايل بر تعادل افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام گرفت. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني است كه در سال 1398 - 1397 در استان چهارمحال و بختياري انجام شده است. واحدهاي پژوهش با استفاده از نمونه گيري آسان انتخاب شده و به روش بلوك بندي تصادفي به دو گروه آزمون و كنترل تقسيم شدند. در ابتدا ميزان تعادل بيماران با استفاده از پرسشنامه بررسي انجام حركت هدفدار تينتي ( Tinetti Performance Oriented Mobility Assessment ) اندازه گيري شد. سپس براي گروه آزمون برنامه خود مراقبتي در قالب برنامه كاربردي موبايل بر روي تلفن همراه آنان نصب گرديد و در طول 2 ماه توسط بيماران اجرا شد و با استفاده از چك ليستهاي خودگزارش دهي و پيگيري تلفني ميزان به كارگيري برنامه اندازه گيري گرديد. در طي اين مدت گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. پس از اتمام دو ماه از شروع مطالعه، مجدداً ميزان تعادل در هر دو گروه اندازه گيري شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS و آزمونهاي آماري كاي اسكوئر، تي مستقل و تي زوجي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: شركت كنندگان دو گروه از نظر مشخصات دموگرافيك و متغيرهاي زمينهاي سن ( 736 / 0 =P )، گروههاي سني (955 /0= P )، جنسيت (722 /0= P )، سطح تحصيلات ( 880 /0= P )، وضعيت تأهل ( 358 /0= P ) و شغل ( 172 /0= P ) تفاوت آماري معناداري با يكديگر نداشتند. قبل از مداخله ميانگين نمره تعادل در گروه كنترل 78 / 3 ± 61 / 10 و در گروه آزمون 96 / 2 ± 55 / 10 بود كه اين اختلاف از نظر آماري معنادار نبود ( 945 /0 =P ). درحالي كه دو ماه پس از اجراي مداخله ميانگين نمره تعادل در گروه كنترل 63 / 3 ± 52 / 10 و در گروه آزمون 47 / 2 ± 00 / 12 شد كه اين اختلاف از نظر آماري معنادار بود ( 049 /0 =P ). نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه اجراي برنامه خودمراقبتي مبتني بر برنامه كاربردي موبايل در بهبود تعادل افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مؤثر است. لذا مي توان از برنامه هاي كاربردي موبايل به عنوان يك روش حمايتي جهت مديريت بيماري و كسب مهارتهاي خودمراقبتي استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Nowadays the use of mobile health technology to improve health is a great opportunity for developing countries, to have a more efficient health system by telemedicine education. So the purpose of this study was to investigate the effect of mobile-based self-care application on the balance of people with multiple sclerosis.
Methods: The present study is a clinical trial study performed in Chaharmahal and Bakhtiari province in 2019. The study units were selected by convenience sampling and were divided into two groups of experimental and control. At first, balance level of the patients was measured by Tinetti (Tinetti Performance Oriented Mobility Assessment) questionnaire. Then, for the experimental group, the self-care application was installed on their cell phone and for two months was used by patients. The control group received no intervention during this period. The application usage rate was measured by self-report checklists. After two months balance level was again measured in both groups. Data were analyzed by using SPSS-21 software and chi-square and independent and paired t-test.
Results: Participants in two groups had no significant difference in terms of demographic characteristics and underlying variables including: Age (P = 0.736), age groups (P = 0.955), gender (P = 0.722), education (P = 0.880), marital status (P = 0.358), and occupation (P = 0.172). Before intervention, the mean of balance score was 10.61 ± 3.78 in the control group and 10.55 ± 2.96 in the experimental group, that was not statistically significant (P = 0.945). It was while, two months after intervention the mean balance score in the control group was 10.52 ± 3.63 and in the experimental group was 12.00 ± 2.47 and the difference was statistically significant (P = 0.049).
Conclusions: The results show that implementation mobile-based self-care applications is effective in improving the balance of the patients with multiple sclerosis. Therefore, mobile applications of this supportive method could be useful to manage their disease and to obtain self-care skills.
عنوان نشريه :
پژوهش توانبخشي در پرستاري