اثربخشي توانبخشي شناختي بر كاهش علايم اضطراب فراگير و الگوي امواج مغزي در بيماران مبتلا به اختلال اضطراب

The Effectiveness of Cognitive Rehabilitation on Anxiety Reduction and Brainwave Pattern in Patients with Anxiety Disorder

مطالعات نشان داده است كه امواج مغزي در بيماران اضطرابي به شكل نابهنجاري فعاليت مي كنند ولي تابحال در اين زمينه مطالعات مداخله اي صورت نگرفته است، به همين دليل انجام پژوهش با هدف تعيين اثربخشي توانبخشي شناختي بر كاهش علايم اضطراب و الگوي امواج مغزي در بيماران مبتلا به اختلال اضطراب ضروري بنظر مي رسد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه آزمايشي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه بيماران مبتلا به علايم اختلال اضطراب فراگير مراجعه كننده به مراكز روانپزشكي شهر تبريز در سال 1397 بود. تعداد 30 بيمار اضطرابي بعد از تشخيص روانپزشك انتخاب و به صورت هدفمند در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. سپس هر دو گروه از نظر موج آلفا و تتا منطقه PZ و همچنين شدت اضطراب با پرسشنامه اضطراب بك ( 1989 ) مورد ارزيابي قرار گرفتند (پيش آزمون)، و بعد گروه آزمايش به مدت 12 جلسه 60 دقيقه اي، تحت توانبخشي شناختي قرار گرفتند و آموزشهاي مرتبط را دريافت كردند و در پايان هم به منظور ارزيابي تفاوتهاي صورت گرفته، آزمونهاي فوق، مجدداً روي هر دو گروه آزمايش و كنترل اجرا شد (پس آزمون). داده هاي حاصل از اين پژوهش با استفاده از نرم افزار Neuroguid و SPSS نسخه 23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: تحليل دادههاي پژوهش حاضر نشان داد كه توانبخشي شناختي باعث كاهش معنادار نمرات اضطراب در بيماران مبتلا به علايم اختلال اضطراب فراگير مي شود (01 / 0 > P ) و همچنين موج آلفا و موج تتاي مغزي بيماران اضطرابي را در ناحيه PZ كاهش داده است و تفاوت معناداري وجود دارد ( 01 / 0 > P). نتيجه گيري: مبتني بر يافته هاي اين پژوهش مي توان از توانبخشي شناختي به عنوان درماني مؤثر براي كاهش اضطراب در بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير استفاده نمود

Studies have shown that brain waves are anomalously active in anxiety patients, but so far, no interventional studies have been performed. Therefore, the purpose of the present study was to determine the effectiveness of cognitive rehabilitation on reducing anxiety and brain wave pattern in patients with anxiety. Anxiety disorder was widespread. Methods: This study was quasi-experimental. The statistical population of this study was that all patients with generalized anxiety disorder referred to Tabriz psychiatric centers in 2018. Thirty anxious patients were selected after the psychiatristchr('39')s diagnosis and were randomly assigned to two experimental and control groups. Then both groups were assessed for alpha and theta wave PZ area as well as anxiety severity (Beck Anxiety Inventory) (pre-test). Then the experimental group underwent cognitive rehabilitation for 12 sessions of 60 minutes. They received the relevant training, and in the end, in order to assess the differences, the above tests were repeated on both experimental and control groups (post-test). Data were analyzed using Neuroguid and SPSS 23 software. Results: The analysis of the present data showed that cognitive rehabilitation reduced anxiety scores in patients with a generalized anxiety disorder (P < 0/01) and also reduced the alpha wave and theta wave of anxiety in PZ patients (P < 0/01). Conclusions: Based on results, cognitive rehabilitation can be used as an effective treatment for reducing anxiety.